റമദാനിലെ ഉംറ കര്മം ഹജ്ജിനു തുല്യമെന്നൊരു പ്രവാചക വചനമുണ്ട്. തിരുമൊഴി പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന ആവേശം വ്രതമാസം ഒന്നുതൊട്ടേ 'ശല്യ'പ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്. അത് ഇരുപത്തിയൊന്ന് നോമ്പ് വരെ തുടര്ന്നു. ഇനി കാത്തിരിക്കാനാവില്ല; തീര്ഥാടനം തീരുമാനിക്കപ്പെട്ടു.
ഉഷ്ണം വിട്ടുമാറിയിട്ടില്ലാത്ത ആ വ്രതസന്ധ്യയില്, അധികമൊന്നും പഴക്കംതോന്നിക്കാത്ത മെഴ്സിഡെസ് ബസില് വിശുദ്ധ മക്കയിലേക്ക് യാത്രയായി. മുന് യാത്രകളില് മിക്കതിലുമെന്നപോലെ ഇത്തവണയും സഹയാത്രികനായി പ്രിയസുഹൃത്ത് സിയാദുണ്ട്. സ്ത്രീകളും, കുട്ടികളുമടക്കം നാല്പതോളം പേര് വേറെയുമുണ്ട്, കൂട്ടത്തില്. ഉംറയുടെ ധര്മവും, കര്മങ്ങളും വിശദീകരിച്ചുകൊണ്ടുള്ള സംഘത്തലവന്റെ പ്രഭാഷണം യാത്രയുടെ ആത്മീയചൈതന്യം നൈരന്തര്യമാക്കുന്നതില് ഏറെ സഹായിച്ചു. പാരാവാരംപോലെ പരന്നുകിടക്കുന്ന മണലാരണ്യത്തെ കീറിമുറിച്ചു മുന്നേറുന്ന മക്കയിലേക്കുള്ള പാതയിലെ ഒരു വഴിയമ്പലത്തില് വണ്ടി നിറുത്തി. നോമ്പ് തുറക്കുവാനുള്ള സമയമാണിത്. കരുതിവെച്ച ഈത്തപ്പഴവും, കരുതലോടെ സൂക്ഷിച്ചുവെച്ചിരുന്ന 'കബ്സ'യും, ശീതളപാനീയങ്ങളും അകത്താക്കി. നമസ്കാരവും കഴിഞ്ഞ് യാത്ര തുടര്ന്നു...
പ്രഭാതനമസ്കാരത്തിന് മക്കയില് എത്തണമെന്നാണ് പ്ലാന്. ഈജിപ്ഷ്യന് ഡ്രൈവര് ആക്സിലേറ്ററില് കാലമര്ത്തുന്നത് കൂടുതല് ശക്തിയിലാക്കി. പാതയോരത്തെ നാഴികബോര്ഡില് മക്കയിലേക്കുള്ള ദൂരം 800 കി.മീ. എന്ന് കണ്ടു. 'അമീര്' പ്രഭാഷണത്തിലാണ്. യാത്രികന്റെ പ്രാര്ത്ഥന എളുപ്പം സ്വീകരിക്കപ്പെടും എന്ന നബിവചനത്തെക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹം സൂചിപ്പിച്ചു. മനസ്സില് സ്നേഹനിധികളായ മാതാപിതാക്കളുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞു. ഹൃത്തടം അവര്ക്കുവേണ്ടിയുള്ള പ്രാര്ഥനകളാല് നിറഞ്ഞു. മിഴികള് നിറഞ്ഞതോ, കണ്ണുനീരിനാലും!
കണ്ണുകളില് ഊഞ്ഞാലുകെട്ടിക്കൊണ്ടാണ് നിദ്രാദേവിയുടെ പ്രലോഭനം. ആ പ്രലോഭനത്തില് നിന്നും വഴുതിമാറാന് കഴിയാതിരുന്ന ഏതോ ഒരു ദുര്ബലസന്ധിയില് നിദ്രയിലേക്ക് വഴുതിവീണു...
ഏതോ ശബ്ദം കേട്ടാണ് ഞെട്ടിയുണര്ന്നത്.നോക്കുമ്പോള് ബസിനകത്ത് സ്ത്രീകളുടെ കൂട്ടനിലവിളി. സഹയാത്രികരില് ചിലര് വെളിയില് പരക്കംപായുന്നു. ചിലര് വിന്ഡോഗ്ലാസുകളിലടിച്ച് യാത്രക്കാരെ ഉണര്ത്തുന്നു. വെള്ളക്കുപ്പികളുമായി ബസിന്റെ പിന്നിലേക്ക് ചിലര് ഓടുന്നത് കണ്ടപ്പോഴാണ് കാര്യത്തിന്റെ ഗൌരവം ബോധ്യപ്പെട്ടത്. വാഹനത്തിന്റെ പിന്ഭാഗത്തിന് തീപിടിച്ചതാണ്. തീ ഏതാണ്ട് കെട്ടടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.
മുന്വശത്തെ പാതിയടഞ്ഞ വാതിലിലൂടെ ആയാസപ്പെട്ട് പുറത്തിറങ്ങി. വന് ദുരന്തത്തില് നിന്നും തലനാരിഴക്ക് രക്ഷപ്പെട്ടതിന്റെ ആശ്വാസവും, ഭയാനകമായ മുഹൂര്ത്തത്തിനു സാകഷ്യം വഹിച്ചതിന്റെ ഭീതിയും സൃഷ്ടിച്ച സമ്മിശ്രവികാരങ്ങള് അവരുടെ മുഖങ്ങളില് പ്രകടമാണ്. ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത മട്ടില് വണ്ടിക്കു മുമ്പില് കിടക്കുന്നുണ്ട് ഡ്രൈവര്. അയാളുടെ സെല്ഫോണില് നിന്നും ഏതോ അറബ് ഗാനത്തിന്റെ ശബ്ദം കേള്ക്കുന്നുണ്ട്..
കണ്ണുകളില് ഊഞ്ഞാലുകെട്ടിക്കൊണ്ടാണ് നിദ്രാദേവിയുടെ പ്രലോഭനം. ആ പ്രലോഭനത്തില് നിന്നും വഴുതിമാറാന് കഴിയാതിരുന്ന ഏതോ ഒരു ദുര്ബലസന്ധിയില് നിദ്രയിലേക്ക് വഴുതിവീണു...
ഏതോ ശബ്ദം കേട്ടാണ് ഞെട്ടിയുണര്ന്നത്.നോക്കുമ്പോള് ബസിനകത്ത് സ്ത്രീകളുടെ കൂട്ടനിലവിളി. സഹയാത്രികരില് ചിലര് വെളിയില് പരക്കംപായുന്നു. ചിലര് വിന്ഡോഗ്ലാസുകളിലടിച്ച് യാത്രക്കാരെ ഉണര്ത്തുന്നു. വെള്ളക്കുപ്പികളുമായി ബസിന്റെ പിന്നിലേക്ക് ചിലര് ഓടുന്നത് കണ്ടപ്പോഴാണ് കാര്യത്തിന്റെ ഗൌരവം ബോധ്യപ്പെട്ടത്. വാഹനത്തിന്റെ പിന്ഭാഗത്തിന് തീപിടിച്ചതാണ്. തീ ഏതാണ്ട് കെട്ടടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.
മുന്വശത്തെ പാതിയടഞ്ഞ വാതിലിലൂടെ ആയാസപ്പെട്ട് പുറത്തിറങ്ങി. വന് ദുരന്തത്തില് നിന്നും തലനാരിഴക്ക് രക്ഷപ്പെട്ടതിന്റെ ആശ്വാസവും, ഭയാനകമായ മുഹൂര്ത്തത്തിനു സാകഷ്യം വഹിച്ചതിന്റെ ഭീതിയും സൃഷ്ടിച്ച സമ്മിശ്രവികാരങ്ങള് അവരുടെ മുഖങ്ങളില് പ്രകടമാണ്. ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത മട്ടില് വണ്ടിക്കു മുമ്പില് കിടക്കുന്നുണ്ട് ഡ്രൈവര്. അയാളുടെ സെല്ഫോണില് നിന്നും ഏതോ അറബ് ഗാനത്തിന്റെ ശബ്ദം കേള്ക്കുന്നുണ്ട്..
ഈ വാഹനത്തില് ഇനി യാത്രചെയ്യുവാന് ആവില്ല. പകരം വാഹനം ജിദ്ദയില് നിന്നും വന്നിട്ടേ, യാത്രതുടരുവാനൊക്കൂ. വലിയ കാര്പറ്റുകള് വിരിച്ച് ഞങ്ങള് കിടന്നു. മുകളില് ശൂന്യമായ ആകാശം; താഴെ മരുഭൂമി. യാത്രയിലെ പ്രതിബന്ധങ്ങളെയും, പ്രയാസങ്ങളെയും വിശദീകരിക്കവേ, 'യാത്ര നരകത്തില് നിന്നുള്ളൊരു കഷ്ണമാണ്' എന്ന് നബി പറഞ്ഞതിന്റെ അര്ത്ഥവ്യാപ്തി കൂടുതല് ബോധ്യമാവുകയായിരുന്നു.
കിടക്കുമ്പോള് സിയാദ് ഒരു സംഭവം വിവരിച്ചു. ഓടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ബസിനു തീപിടിക്കുന്നത് മറ്റുവാഹനങ്ങള് നല്കിയ സൂചനകളിലൂടെയാണ് ഡ്രൈവര് അറിഞ്ഞത്. അയാള് വാഹനം നിര്ത്തി, ആളുകളോട് ഇറങ്ങുവാന് ആവശ്യപ്പെട്ടു. യാത്രികര് നല്ല ഉറക്കിലായിരുന്നു. ബസിന്റെ വാതില് പാതിമാത്രമേ തുറക്കുവാന് കഴിഞ്ഞുള്ളു. വല്ലാത്തൊരു പ്രതിസന്ധിഘട്ടം! അവന് ആളുകളെ വിളിച്ചുണര്ത്താന് ഒച്ചവെച്ചു. എന്നിട്ട്, ഡ്രൈവറുടെ ഹാഫ്ഡോറിലൂടെ പുറത്തേക്ക് ചാടി. കൈയിലെ ബോട്ടില് വെള്ളം കൊണ്ട് തീകെടുത്തുവാന് ശ്രമിച്ചു. ഉറക്കമുണര്ന്ന മറ്റുചിലരും പുറത്തേക്കുചാടി. വെള്ളവും, മണലും ഉപയോഗിച്ച് തീകെടുത്തി. അതിനിടയില്, പാതിമാത്രം തുറക്കുവാന് പറ്റിയ വാതിലിനിടയിലൂടെ ഊര്ന്നിറങ്ങുവാന് നടത്തിയ ശ്രമം പരാജയപ്പെട്ട ഒരുസ്ത്രീ തന്റെ കൈയിലുള്ള കുട്ടിയെ പുറത്തുള്ള സിയാദിന്റെ കൈകളിലേക്ക് എറിഞ്ഞുകൊടുത്തു. സ്വന്തം ജീവന്പോലും തൃണവൽഗണിച്ച്, തന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ സുരക്ഷിതത്വം മാത്രം സ്മൃതിയിലെടുത്ത ആ മാതൃത്വത്തിന്റെ സമാനതകളില്ലാത്ത ത്യാഗമന:സ്ഥിതിയും, സീമകളില്ലാത്ത കാരുണ്യവും വിശദീകരിക്കപ്പെട്ടപ്പോള് സജലമായി, കണ്ണുകള്. ഒരു നിശ്വാസത്തോടെ കണ്ണുകള് തുടച്ചു; പ്രാര്ഥനകളോടെ കണ്ണുകള് അടച്ചു
***********************************************************************************
പിറ്റേന്ന് ഉച്ചയോടെ, പകരംവന്ന ബസില് മക്കയിലേക്ക് യാത്രയായി. ത്വാഇഫിലെത്തി, സ്നാനം ചെയ്തു, ശുഭ്രവസ്ത്രം ധരിച്ച് 'ഇഹ്റാമി'ല് പ്രവേശിച്ചു. വിശുദ്ധഭൂമിയിലേക്കിനി ഒരു മണിക്കൂര് ദൂരമുണ്ട്. 'ലബ്ബൈക്കി'ന്റെ മന്ത്രധ്വനികളാല് മുഖരിതമാണ് അന്തരീക്ഷം.
കണ്ണെത്തുംദൂരത്ത് വിശുദ്ധഹറമിന്റെ മിനാരങ്ങളുടെ ഹൃദയാവര്ജകമായ ദൃശ്യം കാണായി.. കര്ണ്ണപുടങ്ങളില് ഇശാബാങ്കിന്റെ ശ്രവണസുന്ദരമായ ഒലികള് കേള്ക്കായി... ആത്മാവില് അനിര്വചനീയമായ അനുഭൂതികള്. ഏവരുടെയും ചുണ്ടുകളില് ദൈവത്തിന്റെ അപദാനങ്ങള്. ഭക്തിയുടെ മറവില് സ്വയം മറക്കുന്നു, പുരുഷാരം. ആത്മനിര്വൃതിയില് സ്വയം ലയിക്കുന്നു, ഭക്തജനം. ജീവിതത്തിലെ അവിസ്മരണീയമായ, അമൂല്യമായ നിമിഷങ്ങള്...! ഞങ്ങള് കഅബാലയത്തോട് അടുക്കുകയാണ്...
പിറ്റേന്ന് ഉച്ചയോടെ, പകരംവന്ന ബസില് മക്കയിലേക്ക് യാത്രയായി. ത്വാഇഫിലെത്തി, സ്നാനം ചെയ്തു, ശുഭ്രവസ്ത്രം ധരിച്ച് 'ഇഹ്റാമി'ല് പ്രവേശിച്ചു. വിശുദ്ധഭൂമിയിലേക്കിനി ഒരു മണിക്കൂര് ദൂരമുണ്ട്. 'ലബ്ബൈക്കി'ന്റെ മന്ത്രധ്വനികളാല് മുഖരിതമാണ് അന്തരീക്ഷം.
കണ്ണെത്തുംദൂരത്ത് വിശുദ്ധഹറമിന്റെ മിനാരങ്ങളുടെ ഹൃദയാവര്ജകമായ ദൃശ്യം കാണായി.. കര്ണ്ണപുടങ്ങളില് ഇശാബാങ്കിന്റെ ശ്രവണസുന്ദരമായ ഒലികള് കേള്ക്കായി... ആത്മാവില് അനിര്വചനീയമായ അനുഭൂതികള്. ഏവരുടെയും ചുണ്ടുകളില് ദൈവത്തിന്റെ അപദാനങ്ങള്. ഭക്തിയുടെ മറവില് സ്വയം മറക്കുന്നു, പുരുഷാരം. ആത്മനിര്വൃതിയില് സ്വയം ലയിക്കുന്നു, ഭക്തജനം. ജീവിതത്തിലെ അവിസ്മരണീയമായ, അമൂല്യമായ നിമിഷങ്ങള്...! ഞങ്ങള് കഅബാലയത്തോട് അടുക്കുകയാണ്...
കഅബാലയത്തിന്റെ പ്രദക്ഷിണവഴിയില് ആത്മസായൂജ്യത്തിന്റെ തേട്ടത്തിലാണ് ഞങ്ങള്. ചില പ്രാര്ഥനകള് ഉരുവിട്ടും, കീര്ത്തനങ്ങള് ചൊല്ലിയും സപ്തവട്ടം പൂര്ത്തിയാക്കണം. അസാമാന്യ തിരക്കെങ്കിലും തീര്ഥാടകപ്രവാഹത്തില് ഒരുതുള്ളിയായ് സ്വയം മാറുമ്പോള്, തിരക്ക് സൃഷ്ടിക്കുന്ന അസ്വസ്ഥതകള് അഭൌമമായൊരു സ്വാസ്ഥ്യത്തിന്റെ വെളുത്ത പുടവ ധരിക്കും.
കഅബാലയത്തിലെ 'കറുത്തശില'യൊന്നു മുത്തുവാന് ഏഴുവട്ടവും ശ്രമിച്ചു. വിഫലമായിരുന്നു, സപ്തശ്രമവും!
കുട്ടി കൂട്ടംതെറ്റിയതാണെന്ന് മനസ്സിലായി. പേര് ചോദിച്ചു. അവന് പറഞ്ഞു: ഷാഹിദ്.
കഅബാലയത്തിലെ 'കറുത്തശില'യൊന്നു മുത്തുവാന് ഏഴുവട്ടവും ശ്രമിച്ചു. വിഫലമായിരുന്നു, സപ്തശ്രമവും!
ത്വവാഫ് പൂര്ത്തിയാക്കി, രണ്ടു റകഅത്ത് നമസ്കരിച്ച്, ശീതീകരിച്ച സംസംജലം നുകര്ന്ന്, സ്വഫാകുന്ന് ലകഷ്യമാക്കി ഞങ്ങള് നടന്നു. ഇനി സ്വഫാ മര്വാ കുന്നുകള്ക്കിടയില് നടത്തമുണ്ട്. പെട്ടെന്ന് എന്റെ കൈ ആരോ മുറുകെപിടിച്ചു. തിരിഞ്ഞുനോക്കിയപ്പോള് ഒരു കൊച്ചുബാലന്. അഞ്ചെട്ട് വയസ്സ് പ്രായം തോന്നിക്കും. പേടിച്ചരണ്ട മുഖം; ചുവന്നു കലങ്ങിയ കണ്ണുകള്. ഒലിച്ചിറങ്ങിയ കണ്ണുനീര് അവന്റെ മുഖത്ത് ചാലുകള് തീര്ത്തിട്ടുണ്ട്. കുട്ടി ഏതുനാട്ടുകാരനാണെന്നറിയാതെ, ഏതു ഭാഷയില് അവനോടു സംസാരിക്കുമെന്ന് ഒരുമാത്ര ശങ്കിച്ചു നില്ക്കവേ, അവന് ചോദിച്ചു: "അങ്കിള്, എന്റെ ഉമ്മയെ കണ്ടുവോ; എന്റെ ഉപ്പയെ കണ്ടുവോ?" പൊട്ടാന് പോകുന്ന അണക്കെട്ടുപോലെയാണ് അവന്റെ മുഖം, പൊട്ടിക്കരച്ചിലിന്റെ അതിര്ത്തിരേഖയിലാണ് അവനുള്ളത്.
കുട്ടി കൂട്ടംതെറ്റിയതാണെന്ന് മനസ്സിലായി. പേര് ചോദിച്ചു. അവന് പറഞ്ഞു: ഷാഹിദ്.
വിശുദ്ധ ഹറമില് വെച്ച് കാണാതായ രണ്ട് വയസ്സുകാരന്റെ ചിത്രസഹിതമുള്ള വാര്ത്ത ഈമെയിലുകളില് ഫോര്വാര്ഡ് ചെയ്യപ്പെട്ടിരുന്നത് ഓര്ത്തു. ഹജിനിടെ കാണാതായ ഒരു കുട്ടിയെ ജിദ്ദയില് അനധികൃത താമസക്കാരില് നിന്നും പിന്നീട് പോലീസ് വീണ്ടെടുത്ത വാര്ത്ത വായിച്ചതും ഓര്മകള്ക്ക് ചുറ്റും പ്രദക്ഷിണം ചെയ്തു. ഞാനവനെ എന്നിലേക്ക് കൂടുതല്ചേര്ത്തുപിടിച്ചു. ഉപ്പയെയും, ഉമ്മയും കണ്ടുപിടിക്കാമെന്ന് ഉറപ്പുകൊടുത്തു. കുട്ടിയുടെ കണ്ണുകള് വിടര്ന്നു.
ഉപ്പയുടെ ഫോണ് നമ്പര് അവനറിയില്ല. മാതാപിതാക്കളോടൊപ്പം ദമ്മാമില് നിന്നും ഉംറ നിര്വഹിക്കുവാന് വന്നതാണ്. "നാട്ടിലെ ഏതെങ്കിലും നമ്പര് മോനറിയുമോ?" -"ഉവ്വ്, വല്യുപ്പയുടെ നമ്പര് അറിയാം" അവന് പ്രതിവചിച്ചു. ഞങ്ങള് മാര്ബിള് തറയിലിരുന്നു. ഷാഹിദ് എന്നിലേക്ക് കുറച്ചുകൂടി ചേര്ന്നിരുന്നു. കൂടെയുള്ള നവാസ് ഒരു മിഠായി അവനു നല്കി. സ്നേഹത്തിന്റെ മധുരം. ഷാഹിദ് പുഞ്ചിരിക്കുവാന് ശ്രമിച്ചു. നാട്ടിലെ നമ്പറിലേക്ക് ട്രൈ ചെയ്തു. അവിടെ പാതിരാകഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അവരുറങ്ങുകയാവും; ഫോണ് എടുക്കുന്നില്ല. കുട്ടി ആകാംക്ഷയോടെ എന്നെ നോക്കുന്നു, പിന്നെ നിരാശയോടെ താഴോട്ടേക്കും. ആവശ്യം അവശ്യമാകുന്ന വേളയില് ഔചിത്യബോധത്തോട് ക്ഷമാപണംനടത്താനേ നിവൃത്തിയുള്ളൂ. വീണ്ടും വിളിച്ചു. ഉറക്കച്ചടവില്, പതിഞ്ഞസ്വരത്തില്, 'ഹലോ' വിളി കേട്ടു. വിറയാര്ന്നൊരു വയോധികശബ്ദം. മക്കയിലെ കഅബയുടെ ചാരത്തുനിന്നാണ് വിളിക്കുന്നതെന്നും, നിങ്ങളുടെ ചെറുമകന് ഷാഹിദ് ത്വവാഫിനിടെ കൂട്ടംതെറ്റി ഭാഗ്യത്തിന് ഞങ്ങളെ കണ്ടുമുട്ടി. അവന്റെ ഉപ്പയുടെ നമ്പര് കിട്ടിയിരുന്നെങ്കില് ഇപ്പോള് തന്നെ മോനെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ അടുക്കല് എത്തിക്കാം. പ്രായംചെന്നൊരാള്ക്ക് ആഘാതമാവാത്തരൂപത്തില് പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു. ഉറക്കച്ചടവ് ഒരു നിലവിളിയിലേക്ക് വഴിമാറിയത് പെട്ടെന്നായിരുന്നു. വിതുമ്പലുകളില് മുറിഞ്ഞുപോയ വാക്കുകള്ക്കിടയില് കുട്ടിക്ക് ഫോണ് നല്കുവാന് അദ്ദേഹം ആവശ്യപ്പെട്ടു.
അവര് സംസാരിച്ചു. തേങ്ങലോടെയുള്ള വര്ത്തമാനം. സങ്കടത്തിന്റെയും, സന്തോഷത്തിന്റെയും, സ്നേഹത്തിന്റെയും അശ്രുകണങ്ങള് ആ കൊച്ചുബാലന്റെ നയനങ്ങളില് നിന്നും ഉതിര്ന്നുവീഴുന്നുണ്ട്. ഫോണ് എനിക്ക് തന്നു. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: "മോനെ, അവന്റെ ഉപ്പയെ കാണുന്നതുവരെ എന്റെ കുട്ടിയെ കൈവിടരുതേ.." മകന്റെ നമ്പര് തന്നു. ആ നമ്പരിലേക്ക് വിളിച്ചു. കാത്തിരുന്ന വിളിപോലെ, ആദ്യറിംഗ് പൂര്ത്തിയാവുന്നതിനു മുന്പേ ഫോണ് ആന്സ്വര് ചെയ്യപ്പെട്ടു. ഞാന് കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചു. ഞങ്ങള് നില്ക്കുന്ന സ്ഥലത്തിന്റെ അടയാളം പറഞ്ഞുകൊടുത്തു: 'മത്വാഫി'ല് നിന്ന് സ്വഫയിലേക്കുള്ള വഴിയിലേക്ക് കയറുന്ന കല്പടവുകള്ക്കു സമീപം, ത്വവാഫ് ആരംഭിക്കേണ്ട സ്ഥലത്തിനു അടയാളമായുള്ള പച്ചട്യൂബിന് താഴെ ഞങ്ങളുണ്ട്. സമാശ്വാസത്തിന്റെ നെടുവീര്പ്പ് അങ്ങേത്തലക്കല് നിന്നും എന്റെ കാതുകളിലേക്ക് പകരുന്നതായി തോന്നി. സന്തോഷത്തിന്റെ പച്ചപ്രകാശം അവരുടെ മുഖങ്ങളില് പ്രസരിക്കുന്നത് കാണുന്നതുപോലെ തോന്നി. അകംഹൃദയത്തിന് അവാച്യമായൊരു കുളിര്മ കൈവരുന്നു... ഒരു പക്ഷിക്കൂട്ടം കഅബക്ക് മുകളിലൂടെ പടിഞ്ഞാറോട്ട് പറക്കുന്നുണ്ട്.
മിനുട്ടുകള്ക്കകം കുട്ടിയുടെമാതാപിതാക്കള് ഓടിക്കിതച്ചെത്തി. മാതൃത്വത്തിന്റെ അതിരുകളില്ലാത്ത സ്നേഹവായ്പ് സ്ഥല-കാല ബോധത്തിന്റെ അതിര്ത്തിരേഖകള് ഭേദിച്ചു. ആ ഉമ്മ കുട്ടിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് പൊട്ടി, പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. ബാലനിഷ്കളങ്കതയുടെ വികാരപ്രകടനം നിശബ്ദമായൊരു തേങ്ങലിലേക്ക് തീര്ഥാടനം ചെയ്തു. ആ ഉമ്മയും, മോനും കണ്ണുനീരിന്റെ സംസംതീര്ത്ഥം തീര്ത്തു.
കണ്ണുനീരിന്റെ ഉപ്പുചൂരുള്ള ഒരുകാറ്റ് വിശുദ്ധ കഅബാലയത്തെ ചുംബിച്ച്, അനേകസഹസ്രം തീര്ഥാടകരെ തഴുകി, എന്റെ കാതില് ചരിത്രത്തിലെ നിസ്തുലമായൊരു വൈകാരികമുഹൂര്ത്തത്തെ ഓര്മിപ്പിച്ച് കടന്നുപോയി: അയ്യായിരം വര്ഷങ്ങള്ക്കു മുമ്പ്, കരിമ്പാറക്കെട്ടുകള്നിറഞ്ഞ പര്വതങ്ങള് അതിരുതീര്ത്ത മക്കയിലെ മരുക്കാട്ടില്, ദാഹിച്ചുവരണ്ട തന്റെ പിഞ്ചുപൈതലിന്റെ കരളുപിളര്ക്കും കരച്ചില് സഹിക്കവയ്യാതെ, സഹായംതേടി ഓടിത്തളര്ന്ന ഹാജറായെന്ന ഉമ്മയുടെയും, ഇസ്മായീല് എന്ന കുഞ്ഞിന്റെയും കഥയാണത് ചൊന്നത്. ആ മാതാവിന്റെയും, പൈതലിന്റെയും കണ്ണുനീര് ഉരുള്പൊട്ടിയപ്പോഴായിരുന്നുവല്ലോ, മക്കയിലെ ഊഷരഭൂവില് 'സംസം' ഉറവപൊട്ടിയത്!
ആത്മസായൂജ്യം ഉംറ പൂര്ത്തിയാക്കുന്നതിനു മുന്പേ ലഭിച്ചപോലെ; വര്ണ്ണനാതീതമായ ഏതോ അനുഭൂതി ഹൃദയത്തെ കീഴടക്കിയപോലെ. ഉംറയുടെ കര്മം ഇനിയും ബാക്കിയുണ്ട്. ഞങ്ങള് അവരോടു സലാം പറഞ്ഞുപിരിഞ്ഞു.
'സഅയ്' കഴിഞ്ഞു. മുടിയെടുത്തു. ക്ഷീണം 'വെല്ക്കം' ബോര്ഡു കാണിക്കുന്നുണ്ട്.
ഭക്ഷണം കഴിക്കണം, വിശ്രമിക്കുകയും വേണം. മക്കയിലെ പ്രസിദ്ധമായ 'അല്ബെയ്ക്' ബ്രോസ്റ്റഡ് ചിക്കന് ഓര്ത്തു. ലബ്ബൈക് കഴിഞ്ഞല്ലോ; ഇനി നമുക്ക് അല്ബെയ്ക് ആക്കിയാലോ? എല്ലാവരും അഭിപ്രായത്തോട് യോജിച്ചു. വിശുദ്ധ ഹറമിന്റെ പ്രവിശാലമായ അങ്കണത്തില്കൂടി മറുവശത്തേക്ക് നടക്കവേ വിവിധ ഭാഷകളില് എഴുതപ്പെട്ട ഒരു ബോര്ഡ് കണ്ണിലുടക്കി. 'കാണാതായ കുട്ടികളെക്കുറിച്ച് അന്വേഷിക്കുവാനുള്ള സ്ഥലം' എന്നാണ് അതില് എഴുതിയിരിക്കുന്നത്. അറിയാതെ ഞാനെന്റെ കൈകള് മുറുക്കിപിടിച്ചു.
ഉപ്പയുടെ ഫോണ് നമ്പര് അവനറിയില്ല. മാതാപിതാക്കളോടൊപ്പം ദമ്മാമില് നിന്നും ഉംറ നിര്വഹിക്കുവാന് വന്നതാണ്. "നാട്ടിലെ ഏതെങ്കിലും നമ്പര് മോനറിയുമോ?" -"ഉവ്വ്, വല്യുപ്പയുടെ നമ്പര് അറിയാം" അവന് പ്രതിവചിച്ചു. ഞങ്ങള് മാര്ബിള് തറയിലിരുന്നു. ഷാഹിദ് എന്നിലേക്ക് കുറച്ചുകൂടി ചേര്ന്നിരുന്നു. കൂടെയുള്ള നവാസ് ഒരു മിഠായി അവനു നല്കി. സ്നേഹത്തിന്റെ മധുരം. ഷാഹിദ് പുഞ്ചിരിക്കുവാന് ശ്രമിച്ചു. നാട്ടിലെ നമ്പറിലേക്ക് ട്രൈ ചെയ്തു. അവിടെ പാതിരാകഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അവരുറങ്ങുകയാവും; ഫോണ് എടുക്കുന്നില്ല. കുട്ടി ആകാംക്ഷയോടെ എന്നെ നോക്കുന്നു, പിന്നെ നിരാശയോടെ താഴോട്ടേക്കും. ആവശ്യം അവശ്യമാകുന്ന വേളയില് ഔചിത്യബോധത്തോട് ക്ഷമാപണംനടത്താനേ നിവൃത്തിയുള്ളൂ. വീണ്ടും വിളിച്ചു. ഉറക്കച്ചടവില്, പതിഞ്ഞസ്വരത്തില്, 'ഹലോ' വിളി കേട്ടു. വിറയാര്ന്നൊരു വയോധികശബ്ദം. മക്കയിലെ കഅബയുടെ ചാരത്തുനിന്നാണ് വിളിക്കുന്നതെന്നും, നിങ്ങളുടെ ചെറുമകന് ഷാഹിദ് ത്വവാഫിനിടെ കൂട്ടംതെറ്റി ഭാഗ്യത്തിന് ഞങ്ങളെ കണ്ടുമുട്ടി. അവന്റെ ഉപ്പയുടെ നമ്പര് കിട്ടിയിരുന്നെങ്കില് ഇപ്പോള് തന്നെ മോനെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ അടുക്കല് എത്തിക്കാം. പ്രായംചെന്നൊരാള്ക്ക് ആഘാതമാവാത്തരൂപത്തില് പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു. ഉറക്കച്ചടവ് ഒരു നിലവിളിയിലേക്ക് വഴിമാറിയത് പെട്ടെന്നായിരുന്നു. വിതുമ്പലുകളില് മുറിഞ്ഞുപോയ വാക്കുകള്ക്കിടയില് കുട്ടിക്ക് ഫോണ് നല്കുവാന് അദ്ദേഹം ആവശ്യപ്പെട്ടു.
അവര് സംസാരിച്ചു. തേങ്ങലോടെയുള്ള വര്ത്തമാനം. സങ്കടത്തിന്റെയും, സന്തോഷത്തിന്റെയും, സ്നേഹത്തിന്റെയും അശ്രുകണങ്ങള് ആ കൊച്ചുബാലന്റെ നയനങ്ങളില് നിന്നും ഉതിര്ന്നുവീഴുന്നുണ്ട്. ഫോണ് എനിക്ക് തന്നു. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: "മോനെ, അവന്റെ ഉപ്പയെ കാണുന്നതുവരെ എന്റെ കുട്ടിയെ കൈവിടരുതേ.." മകന്റെ നമ്പര് തന്നു. ആ നമ്പരിലേക്ക് വിളിച്ചു. കാത്തിരുന്ന വിളിപോലെ, ആദ്യറിംഗ് പൂര്ത്തിയാവുന്നതിനു മുന്പേ ഫോണ് ആന്സ്വര് ചെയ്യപ്പെട്ടു. ഞാന് കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചു. ഞങ്ങള് നില്ക്കുന്ന സ്ഥലത്തിന്റെ അടയാളം പറഞ്ഞുകൊടുത്തു: 'മത്വാഫി'ല് നിന്ന് സ്വഫയിലേക്കുള്ള വഴിയിലേക്ക് കയറുന്ന കല്പടവുകള്ക്കു സമീപം, ത്വവാഫ് ആരംഭിക്കേണ്ട സ്ഥലത്തിനു അടയാളമായുള്ള പച്ചട്യൂബിന് താഴെ ഞങ്ങളുണ്ട്. സമാശ്വാസത്തിന്റെ നെടുവീര്പ്പ് അങ്ങേത്തലക്കല് നിന്നും എന്റെ കാതുകളിലേക്ക് പകരുന്നതായി തോന്നി. സന്തോഷത്തിന്റെ പച്ചപ്രകാശം അവരുടെ മുഖങ്ങളില് പ്രസരിക്കുന്നത് കാണുന്നതുപോലെ തോന്നി. അകംഹൃദയത്തിന് അവാച്യമായൊരു കുളിര്മ കൈവരുന്നു... ഒരു പക്ഷിക്കൂട്ടം കഅബക്ക് മുകളിലൂടെ പടിഞ്ഞാറോട്ട് പറക്കുന്നുണ്ട്.
മിനുട്ടുകള്ക്കകം കുട്ടിയുടെമാതാപിതാക്കള് ഓടിക്കിതച്ചെത്തി. മാതൃത്വത്തിന്റെ അതിരുകളില്ലാത്ത സ്നേഹവായ്പ് സ്ഥല-കാല ബോധത്തിന്റെ അതിര്ത്തിരേഖകള് ഭേദിച്ചു. ആ ഉമ്മ കുട്ടിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് പൊട്ടി, പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. ബാലനിഷ്കളങ്കതയുടെ വികാരപ്രകടനം നിശബ്ദമായൊരു തേങ്ങലിലേക്ക് തീര്ഥാടനം ചെയ്തു. ആ ഉമ്മയും, മോനും കണ്ണുനീരിന്റെ സംസംതീര്ത്ഥം തീര്ത്തു.
കണ്ണുനീരിന്റെ ഉപ്പുചൂരുള്ള ഒരുകാറ്റ് വിശുദ്ധ കഅബാലയത്തെ ചുംബിച്ച്, അനേകസഹസ്രം തീര്ഥാടകരെ തഴുകി, എന്റെ കാതില് ചരിത്രത്തിലെ നിസ്തുലമായൊരു വൈകാരികമുഹൂര്ത്തത്തെ ഓര്മിപ്പിച്ച് കടന്നുപോയി: അയ്യായിരം വര്ഷങ്ങള്ക്കു മുമ്പ്, കരിമ്പാറക്കെട്ടുകള്നിറഞ്ഞ പര്വതങ്ങള് അതിരുതീര്ത്ത മക്കയിലെ മരുക്കാട്ടില്, ദാഹിച്ചുവരണ്ട തന്റെ പിഞ്ചുപൈതലിന്റെ കരളുപിളര്ക്കും കരച്ചില് സഹിക്കവയ്യാതെ, സഹായംതേടി ഓടിത്തളര്ന്ന ഹാജറായെന്ന ഉമ്മയുടെയും, ഇസ്മായീല് എന്ന കുഞ്ഞിന്റെയും കഥയാണത് ചൊന്നത്. ആ മാതാവിന്റെയും, പൈതലിന്റെയും കണ്ണുനീര് ഉരുള്പൊട്ടിയപ്പോഴായിരുന്നുവല്ലോ, മക്കയിലെ ഊഷരഭൂവില് 'സംസം' ഉറവപൊട്ടിയത്!
ആത്മസായൂജ്യം ഉംറ പൂര്ത്തിയാക്കുന്നതിനു മുന്പേ ലഭിച്ചപോലെ; വര്ണ്ണനാതീതമായ ഏതോ അനുഭൂതി ഹൃദയത്തെ കീഴടക്കിയപോലെ. ഉംറയുടെ കര്മം ഇനിയും ബാക്കിയുണ്ട്. ഞങ്ങള് അവരോടു സലാം പറഞ്ഞുപിരിഞ്ഞു.
'സഅയ്' കഴിഞ്ഞു. മുടിയെടുത്തു. ക്ഷീണം 'വെല്ക്കം' ബോര്ഡു കാണിക്കുന്നുണ്ട്.
ഭക്ഷണം കഴിക്കണം, വിശ്രമിക്കുകയും വേണം. മക്കയിലെ പ്രസിദ്ധമായ 'അല്ബെയ്ക്' ബ്രോസ്റ്റഡ് ചിക്കന് ഓര്ത്തു. ലബ്ബൈക് കഴിഞ്ഞല്ലോ; ഇനി നമുക്ക് അല്ബെയ്ക് ആക്കിയാലോ? എല്ലാവരും അഭിപ്രായത്തോട് യോജിച്ചു. വിശുദ്ധ ഹറമിന്റെ പ്രവിശാലമായ അങ്കണത്തില്കൂടി മറുവശത്തേക്ക് നടക്കവേ വിവിധ ഭാഷകളില് എഴുതപ്പെട്ട ഒരു ബോര്ഡ് കണ്ണിലുടക്കി. 'കാണാതായ കുട്ടികളെക്കുറിച്ച് അന്വേഷിക്കുവാനുള്ള സ്ഥലം' എന്നാണ് അതില് എഴുതിയിരിക്കുന്നത്. അറിയാതെ ഞാനെന്റെ കൈകള് മുറുക്കിപിടിച്ചു.
വിഷയം എന്തുമാവട്ടെ...വായനക്കാരനു അംഗീകരിക്കുകയോ നിരാകരിക്കുകയോ ചെയ്യാം..
ReplyDeleteഎന്നാല് എഴുതിയത് വായിക്കാതെ അവഗണിക്കാനാവില്ല എന്നു വരുന്നിടത്താണ് ബ്ലോഗ്ഗ് എഴുത്ത്കാരന് വായനക്കാരനു മേല് ആധിപത്യം നേടുന്നത്.
ചില എഴുത്ത്കാരെ നമുക്ക് അവഗണിക്കാനാവാത്തതും അതുകൊണ്ട് തന്നെ.
മത -രാഷ്ട്രീയപരമായ കാഴച്ചപ്പാടുകളില് വ്യത്യസ്ഥ വീക്ഷണം വെച്ചുപുലര്ത്തുമ്പോള് പോലും
അവരുടെ വിഷയ വിശകലന പാടവത്തെ നാം മനസ്സ്കൊണ്ട് ആദരിക്കുന്നു. നൈസര്ഗികമായ രചനാ കുശലതയും തെളിമയാര്ന്ന ഭാഷാശുദ്ധിയും നമ്മെ അവരിലേക്ക് അടുപ്പിക്കുന്നു.
ബ്ലോഗ്ഗ് വായനയില് പലപ്പോഴും അതിശയപ്പെടുത്തുലകള് അപൂര്വ്വമാണ്.
ഒരു നേരമ്പോക്കു മാത്രമായി ബ്ലോഗ്ഗെഴുത്തും ബ്ലോഗ്ഗ് വായനയും പലരാലും പരിഗണിക്കപ്പെടുന്നത് കൊണ്ടാവാം അങ്ങനെ.എന്നാല് വായനക്കിടയില് രചയിതാവിന്റെ പോസ്റ്റിനേക്കാള് ആദരവും അംഗീകാരവും നേടി കൈയ്യടി വാങ്ങുന്ന അപൂര്വ്വം ചില "കമന്റര് "മാരെ ബൂലോകത്ത് കാണാം. മുഖ്യ ധാരയിലേക്ക് മുന്നിട്ടിറങ്ങാതെ തങ്ങളുടെ കാഴ്ചപ്പാടുകളെ വ്യക്തവും ശക്തവുമായ ഭാഷയില് കമന്റുകള്ക്കിടയിലെവിടേയോ പറഞ്ഞു വെച്ചു പോകുന്നവര് ...വായനക്കാരന് ആ കമന്റില് ആകൃഷ്ടനായി പ്രൊഫൈല് തപ്പിപ്പിടിച്ച് കമന്റെഴുതിയ ആളിന്റെ ബ്ലോഗ്ഗിലേക്കെത്താന് ശ്രമിച്ചാല് നിരാശയാവും പലപ്പോഴും ഫലം.
കാരണം ഇങ്ങനെ ചിലര്ക്ക് ബ്ലോഗ്ഗുണ്ടാവില്ല. ബ്ലോഗ്ഗ് നടത്തിപ്പിന്റെ ബാധ്യതയില് നിന്നും ഒരൊളിച്ചോട്ടവും സമയക്കുറവും ഒക്കെയാവും പലപ്പോഴും ന്യായീകരണങ്ങള് ...
അങ്ങനെയൊക്കെയുള്ള ഒരാളാണ് എന്റെ കാഴ്ചപ്പാടില് ശ്രീ. നൗഷാദ് കുനിയില് .
വര്ഷം ഒന്നു കഴിഞ്ഞു ഒരു ബ്ലോഗ്ഗുമായി പടക്കളത്തിലിറങ്ങാമെന്ന് പറഞ്ഞ് കാത്തിരിക്കുന്നു...
അല്പം വൈകിയാലും നിരാശയില്ല...
ബൂലോകത്തിനു മുതല്ക്കൂട്ടാവുമെന്ന് മനസ്സ് പറയുന്ന ഒരെഴുത്ത്കാരന് ....
കാമ്പും കഴമ്പുമില്ലാതെ എഴുതി പോസ്റ്റു ചെയ്യുന്നവര്ക്കിടയില് തേച്ചു മിനുക്കിയ അക്ഷര ശോഭയില് ബൂലോക നഭസ്സില് വെട്ടിത്തിളങ്ങുമെന്ന് എനിക്കുറപ്പുള്ള ഒരാള് ...
അതൊക്കെയാണ് ശ്രീ. നൗഷാദ്.
ബൂലോകത്തിന്റെ ഈ വിശാല ലോകത്തിലേക്ക് നമ്മള് സ്വാഗതം പറയേണ്ടതില്ല..അദ്ദേഹം മുന്നേ അറിയപ്പെടുന്നുണ്ട്. വായനക്കാരന്റെ മതിപ്പ് ആവോളവുമുണ്ട്. എന്നാല് ബ്ലോഗ്ഗര് എന്ന പുതുനാമം..പുതുപ്പട്ടം അണിയുമ്പോള് അതിനു മംഗളമോതാന് ആദ്യമായവസരം കൈവന്നതില് ഞാന് സന്തോഷിക്കുന്നു.
അഭിമാനിക്കുന്നു.
ഒരിക്കല് കൂടി..പ്രിയ സുഹൃത്തേ ഹൃദയം നിറഞ്ഞ സ്വാഗതം....:)
(ഒരു പോസ്റ്റുപോലുമിടാതെ മുപ്പതോളം ഫോളോവേഴ്സിനെ നേടിയെടുത്തതില് നിന്നും തന്നെ
ഈ അക്ഷരവിരുതിന്റെ പ്രകടനം നമുക്കൂഹിക്കാം!)
(സ്വകാര്യം : സാഹിബേ.. കൈനീട്ടം എന്റേയാണ്..മുമ്പ് പലര്ക്കുമുള്ള അനുഭവം അറിയാലോ!!!)
Bismillah!
ReplyDeleteകൈനീട്ടം വെച്ചു ...ഇനി വായിച്ച് വിശദമായി കമന്റാം! :)
ആദ്യം ഒരു ബല്ല്യ ലൈക്. ഇനി വായിക്കട്ടെ. :)
ReplyDeleteഅപ്പോള് മനോഹരമായി തന്നെ തുടങ്ങി യല്ലോ .....നല്ലൊരു കണ്ണീര് അണിയിക്കുന്ന സ്നേഹത്തിന്റെ കഥയുമായി ..ഇനിയും നല്ല നല്ല എഴുത്തുകളും ആയി എന്നും ഞങ്ങള് വായനക്കാര്ക്ക് നല്ല വായനകള് നല്കാന് കഴിയട്ടെ ...
ReplyDeleteReally touching..! Especially the last part..!keep it up..!
ReplyDeleteനന്നായി എഴുതിയി നൌഷാദ്, കൂടുതല് മികച്ച രചനകള്ക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നു.
ReplyDeleteവായിച്ചു തന്നെ കമന്റുന്നു...
ReplyDeleteവളരെ നല്ല അവതരണം നൗഷാദ് ഭായ്.... ആഖ്യാന ശൈലി മികച്ചു നിൽക്കുന്നു...
ആശംസകൾ !!!
സ്വാഗതം.നൌഷാദ് ഭായ്..ബ്ലോഗ്ഗെഴുത്തു തുടരട്ടെ
ReplyDeleteഈ മൂര്ച്ചയുള്ള പേനയില് നിന്നുള്ള അക്ഷരങ്ങള്ക്കായുളള നീണ്ട കാത്തിരുപ്പ്..
ReplyDeleteഅവസാനം അതു സംഭവിച്ചു.
അല്ലാഹുവിന് സ്തുതി. നല്ല വായനകള് സമ്മാനിക്കുവാന് ദൈവം തമ്പുരാന് അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ...
നന്നയി പറഞ്ഞു
ReplyDeleteആശംസകൾ
@ നൌഷാദ് അകമ്പാടം, ഞാന് പൂര്ണമായും യോജിക്കുന്നു. ഇവിടെ ൨൦൦ ഓളം പോസ്റ്റ് ചെയ്തിട്ടും ഒരു ഫോള്ലോവേര് നെ പോലും കിട്ടാത്ത ഒരു ഭാഗ്യടോഷിയാണ് ഞാന് ഒടുവില് ഞാന് ആ ഫോല്ലോവേര്സ് ബോക്സ് തന്നെ എടുത്തുകളഞ്ഞു.
ReplyDelete@ നൌഷാദ് കുനിയില് , എന്തായാലും ആകെ ഒരു പോസ്റ്റ് കൊണ്ട് 31 ഫോളോവേര്സ് നെ നേടിയ ബ്ലോഗ്ഗേറെ നിങ്ങള്ക്ക് എന്റെ നമോവാഗം. (ഒരു സീക്രെട്ട്. ഇത്രയേം ഫോല്ലോവേര്സ് നെ ഇത്ര കുറഞ്ഞ സമയം കൊണ്ട് കിട്ടാനുള്ള സൂത്രം പറഞ്ഞു തരാമോ ? ഹല്ലാ പിന്നെ ...............)
പ്രിയ സുഹൃത്തേ,
ReplyDeleteഞാനും താങ്കളെപ്പോലെ വളര്ന്നു വരുന്ന ഒരു എളിയ എഴുത്തുകാരനാണ്. മുപ്പതോളം ചെറുകഥകള് എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. ഒരു പുതിയ സംരംഭത്തിന് നാന്ദി കുറിക്കുവാന് എനിക്ക് താങ്കളുടെ സഹായം ആവശ്യപ്പെടാനാണ് ഈ കുറിപ്പെഴുതുന്നത്.
ഞാന് ഈയിടെ ഒരു നോവല് എഴുതി പൂര്ത്തിയാക്കി അതുമായി ഒരു പ്രമുഖ വാരികയുടെ പത്രാധിപരെ കാണുവാന് പോയി. പക്ഷെ അദ്ദേഹം അത് വായിച്ച് നോക്കുന്നത് പോയിട്ട് ഒന്ന് വാങ്ങി നോക്കുവാന് പോലും തയ്യാറായില്ല. പുതിയ എഴുത്തുകാരുടെ സൃഷ്ടികള് ആവശ്യമില്ലെന്നാണ് അദ്ദേഹം എന്നോട് പറഞ്ഞത്. ഒന്ന് വായിച്ച് നോക്കിയിട്ട് തിരികെ തന്നോളൂ എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള് വായിച്ച് നോക്കേണ്ട കാര്യമൊന്നുമില്ലെന്നും പുതിയ എഴുത്തുകാര് എഴുതുന്നതൊന്നും ഇനി അത് എത്ര നല്ലതാണെങ്കിലും വായനക്കാര്ക്ക് വേണ്ടെന്നുമാണ് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞത്. പുതിയ ആളുകളുടെയൊക്കെ കഥകള് ആര്ക്കു വേണം? എന്നാണ് അദ്ദേഹം ചോദിച്ചത്.
വലിയ എഴുത്തുകാര് കുത്തിക്കുറിച്ചു വിടുന്ന ഏത് ചവറുകളും അവരുടെ വീട്ടുപടിക്കല് കാത്തു കെട്ടിക്കിടന്ന് വാങ്ങിക്കൊണ്ടുപോയി പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന ഈ പത്രാധിപന്മാര് നമ്മെപ്പോലുള്ള പുതിയ എഴുത്തുകാര് എത്ര നല്ല സൃഷ്ടികള് എഴുതി അയച്ചാലും ഒന്ന് വായിച്ച് നോക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ ചവറ്റു കൊട്ടയിലേക്ക് വലിച്ചെറിയുകയാണ് പതിവ്.
ഈ സ്ഥിതിക്ക് ഒരു മാറ്റം വരേണ്ടത് അത്യാവശ്യമല്ലേ? ഇവിടെ ഒരു എം.ടിയും മുകുന്ദനും പുനത്തിലും മാത്രം മതിയോ? അവരുടെ കാലശേഷവും ഇവിടെ സാഹിത്യവും വായനയും നില നില്ക്കേണ്ടേ?
മേല് പറഞ്ഞ പത്രാധിപരുടെ മുന്നില് നിന്ന് ഇറങ്ങിവന്ന ശേഷം ഞാനൊരു കാര്യം മനസ്സിലുറപ്പിച്ചിരിക്കുകയാണ്. ഇനി ഒരു കാരണവശാലും ഞാന് ആ നോവലും കൊണ്ട് മറ്റൊരു പത്രാധിപരെ കാണാന് പോകില്ല . ഇന്ന് മുതല് ഞാനതെന്റെ ബ്ലോഗില് പോസ്റ്റ് ചെയ്യാന് പോകുകയാണ്. 'മുഖം' എന്ന് പേരിട്ടിരിക്കുന്ന ഈ നോവല് ആദ്യന്തം ഉദ്വേഗഭരിതമായ, സസ്പെന്സ് നിറഞ്ഞ ഒരു കുറ്റാന്വേഷണ കഥയാണ്.വായനക്കാര്ക്ക് മടുപ്പ് തോന്നാതിരിക്കാന് ഓരോ വരിയിലും, ഓരോ സംഭാഷണത്തിലും ഞാന് വളരെയധികം ശ്രദ്ധ കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്.
ഇന്ന് മുതല് ഞാന് ഇതിന്റെ ഓരോ അദ്ധ്യായങ്ങളായി പോസ്റ്റ് ചെയ്യാന് തുടങ്ങുകയാണ്. താങ്കള് ഇത് മുടങ്ങാതെ വായിച്ച് താങ്കളുടെ മൂല്യവത്തായ അഭിപ്രായ നിര്ദേശങ്ങള് നല്കി എന്നിലെ എളിയ കലാകാരനെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കണമെന്ന് വിനയപൂര്വ്വം അപേക്ഷിക്കുന്നു. താങ്കള് പറയുന്ന നല്ല അഭിപ്രായങ്ങളെ സ്വീകരിക്കുന്ന അതേ ഹൃദയവിശാലതയോടെ താങ്കളുടെ വിമര്ശനങ്ങളെയും ഞാന് സ്വീകരിക്കുമെന്നും തെറ്റുകള് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചാല് അവ യഥാസമയം തിരുത്തി മുന്നോട്ട് പോകുമെന്നും ഞാന് ഇതിനാല് ഉറപ്പു നല്കുന്നു. നോവല് നല്ലതല്ല എന്ന് വായനക്കാര്ക്ക് തോന്നുന്ന പക്ഷം അത് എന്നെ അറിയിച്ചാല് അന്ന് തൊട്ട് ഈ നോവല് പോസ്റ്റ് ചെയ്യുന്നത് ഞാന് നിര്ത്തിവെക്കുന്നതാണെന്നും നിങ്ങളെ അറിയിക്കുന്നു. ഇതിന്റെ ലിങ്ക് താങ്കളുടെ സുഹൃത്തുക്കള്ക്കും അയച്ചു കൊടുക്കണമെന്നും അപേക്ഷിക്കുന്നു.
എനിക്ക് എന്റെ നോവല് നല്ലതാണെന്ന് വിശ്വാസമുണ്ട്. അത് മറ്റുള്ളവര്ക്കും കൂടി കാണിച്ചു കൊടുക്കുന്നതിനു വേണ്ടിയാണ് ഞാന് ഇങ്ങനെ ഒരു തീരുമാനവുമായി ഇറങ്ങിയത്. പുതിയ എഴുത്തുകാരുടെ രചനകളെല്ലാം മോശമാണെന്ന ധാരണ തിരുത്തിക്കുറിക്കുവാനുള്ള ഒരു എളിയ ശ്രമം കൂടിയാണിത് . ഇതിലേക്ക് താങ്കളുടെ നിസ്വാര്ത്ഥമായ സഹായ സഹകരണങ്ങള് പ്രതീക്ഷിച്ചു കൊള്ളുന്നു.
എന്ന്,
വിനീതന്
കെ. പി നജീമുദ്ദീന്
അങ്ങിനെ നൌഷാദ് കുനിയിലും ബ്ളോഗറായി.
ReplyDeleteവായിച്ചു Noushad Kuniyil ഭായ് .തുടക്കം നന്നായിരിക്കുന്നു. തുടര്ച്ചയും അങ്ങിയാവട്ടെ.പ്രാര്ത്ഥനയോടെ.
ബൂലോകത്തേക്ക് സ്വാഗതം...
ReplyDeleteവായിച്ചു. സജലമായെന്റെ കണ്ണുകളും....
എഴുത്തിന്റെ ശക്തി വായനയിലൂടെ തിരിച്ചറിഞ്ഞ കുനിയില് സാഹിബ് ആഴ്ചയില് ഒരിക്കലെങ്കിലും ഒരു പോസ്റ്റ് വീതം (വിഷയം ഏതും ആകട്ടെ .. നിലപാടുകളിലെ പക്വത താങ്കളെ എതിര് അഭിപ്രായക്കാര്ക്കു പോലും പ്രിയംകരനാക്കുന്നു ..) ഈ ബ്ലോഗില് ഉണ്ടാകുമെന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ നന്മകല്ക്കായി പ്രാര്ഥിക്കുന്നു ...
ReplyDeleteകുനിയിൽ കുന്ന് കയറി.. ഇനി വണ്ടി പോയ്ക്കോളും..
ReplyDeleteഏതാവട്ടെ ബൂലോകത്ത് വന്നതിൽ വളരെ സന്തോഷം… :)
നൗഷാദ്, എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ചങ്ങാതീ, എന്തെഴുതും ഞാന്? കുറേക്കാലം തടഞ്ഞു നിര്ത്തിയ ഈ അമൃതധാര അണ പൊട്ടിയൊഴുകിയല്ലോ. വായനക്കാരന്റെ ശ്രദ്ധയെയും കണ്ണുകളെയും ആണിയടിച്ച പോലെ മോണിട്ടറില് നിര്ത്താനായി എന്നത് ചില്ലറ കാര്യമല്ല. ഒരു സഹായം മറ്റുള്ളവര്ക്കായി ചെയ്യുമ്പോള് മനുഷ്യന് അനുഭവിക്കുന്ന മാനസിക സംതൃപ്തിയുണ്ടല്ലോ, അതിന് പകരം നില്ക്കുന്നതായി ദുനിയാവില് ഒന്നുമില്ല. അതാണ് താങ്കള് കുട്ടിയെ കൂടെക്കൂട്ടി മാതാപിതാക്കളെ ഏല്പിക്കുമ്പോള് അനുഭവിച്ചത്. ഇപ്പോഴും അനുഭവിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. ഇനി മറിച്ചു ചിന്തിച്ചു നോക്കൂ. അപ്പോഴത്തെ ആ തത്രപ്പാടില്, കുട്ടി ഒരു വണ്ടീം വലീം ആകുമെന്ന് കരുതി ഒഴിവാക്കിയിരുന്നെങ്കില് ജീവിത കാലം മുഴുക്കെ നിങ്ങളെ അത് വെട്ടയാടുമായിരുന്നു.
ReplyDeleteഇനി ഞാനിവിടത്തെ സ്ഥിരം സന്ദര്ശകനാണ്.
നല്ല രചന.ഭാവുകങ്ങള്.
ReplyDeleteഹൃദയസ്പര്ശിയായ അവതരണം. :(
ReplyDeleteതാങ്കളുടെ ഇടിവെട്ട് കമന്റുകള് മാത്രം വായിച്ചു ശീലിച്ച ഞങ്ങള് വായനക്കാര്ക്ക് ഇനി ബ്ലോഗിലെ പോസ്റ്റുകളും വായിക്കാമല്ലോ. ഇനിയും നല്ല പോസ്റ്റുകള് ഒരുപാടുണ്ടാവട്ടെ... എല്ലാവിധ ആശംസകളും
നന്നയി പറഞ്ഞു ആശംസകൾ...
ReplyDeleteവളരെ നല്ല അവതരണം ..........ഇനിയും ഇനിയും മികച്ച സൃഷ്ട്ടികള് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു .... ആശംസകള് ....!!
ReplyDeleteനൗഷാദ്ക്കാ, ഹൃദയസ്പര്ശിയായ നല്ല ഒരു യാത്രാവിവരണം. അതിലേറെ മുസ്ലിം ലോകത്തിന്റെ പുണ്യഭൂമിയില് സ്നേഹത്തിന്റെ മൂര്ത്തഭാവങ്ങള് നേരില് കണ്ട നിങ്ങളുടെ ആനന്ദം നിറഞ്ഞ ആരാധനാ നിമിഷങ്ങള് വായനക്കാര്ക്ക് നല്ല വിഭവമാകട്ടെ. അവിടെനിന്നും ലഭിക്കുന്ന അത്തരം വികാരവിസ്മയങ്ങള് ഒരു പ്രവശ്യമെന്കിലും ഉംറ നിര്വഹിച്ചവര്ക്ക് എളുപ്പം മനസ്സിലാകും. ആയിരമായിരം ആശംസകള്
ReplyDeleteനൌഷാദ ,നിങ്ങളുടെ ബ്ലോഗ് വായിച്ചു അറിയാതെ കണ്ണുകള് ഈറനായി.അതാണ് ഒരു എഴുകാരന്റെ വിജയം .ഇനിയും ഇതുപോലെയുള്ള മനസ്സില് തട്ടുന്ന ബ്ലൌഗുകള് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു .അള്ളാഹു അനുഗ്രഹിക്കുമാറാകട്ടെ......(ആമീന്)
ReplyDeleteഓഹ്... കണ്ണ്നനയിച്ചല്ല്!!!
ReplyDeleteഹൃദയസ്പര്ശിയായ എഴുത്ത്.....!!!അതും വിശുദ്ധഭൂമിയിലെ മറക്കാനാവാത്ത അനുഭവവും...!!! മക്കയിലെ ഊഷരഭൂവില് 'സംസം' ഉറവപൊട്ടി...............!!!എല്ലാ നന്മകളും നേരുന്നു..!!!
ReplyDeleteനല്ല വായന സമ്മാനിച്ചതിനു നന്ദി....
ReplyDeleteമനസ്സ് എപ്പഴോ ഒന്ന് വിതുമ്പി.....
പുണ്യഭൂമിയിലെ തിരക്കിനിടയില് മുതിര്ന്നവര് പോലും കൂട്ടം തെറ്റി ഒറ്റപ്പെട്ടുപോകാറുണ്ട്..അങ്ങനെ ഒറ്റപ്പെട്ടു പോയ ഒരു കുട്ടിയെ മാതാപിതാക്കളുടെ അടുക്കല് എത്തിക്കാന് ഏറെ ത്യാഗം ചെയ്ത നൗഷാദ് ഭായ് താങ്കള്ക്കു അല്ലാഹു നല്ല പ്രതിഫലം നല്കട്ടെ.. അതിലുപരി നന്മയുടെ സന്ദേശങ്ങള് ഇനിയും ഈ തൂലികയിലൂടെ പെയ്തിറങ്ങട്ടെ എന്ന് ആശംസിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. കനപ്പെട്ട കമന്റുകള് കൊണ്ട് ബൂലോകത്തെ നിറഞ്ഞ സാന്നിധ്യമായ നൗഷാദ് കുനിയിലിന് എല്ലാ വിധ ഭാവുകങ്ങളും നേരുന്നു..ന്ന
ReplyDeleteഅങ്ങനെ അത് സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നു. വായനയുടെ ലോകത്തെ രാജകുമാരന് എഴുത്തിന്റെ ബൂലോകത്തേക്ക് ഇറങ്ങിവന്നിരിക്കുന്നു. ദൈവത്തിനു സ്തുതി. തുടക്കം കുറിക്കുവാന് തിരഞ്ഞെടുത്ത വിഷയം മനോഹരം. എഴുത്ത് അതിമനോഹരം. അതില് സന്നിവേശിപ്പിച്ച വികാരപ്രപഞ്ചം അതിലേറെ മനോഹരം. എല്ലാ ഭാവുകങ്ങളും.
ReplyDelete:)
Deleteഅനുഗ്രഹിക്കൂ.....ആശിര്വദിക്കൂ ബഷീര് ജി.
ദൈവ വിചാരവും മാനുഷിക നന്മ്മയും ഉണര്ത്തി ഐശ്വര്യമായിട്ടു തന്നെ തുടങ്ങിയല്ലോ!
ReplyDeleteനല്ല ദൃഡവും ഹൃദ്യവുമായ ഭാഷ! ബ്ലോഗിന്റെ കെട്ടിലും മട്ടിലും ഒക്കെ നല്ല ഭംഗിയുമുണ്ട്. ഇനിയും കൂടുതല് നല്ല രചനകള് പിറവിയെടുക്കട്ടെ എന്നാശംസിച്ചു കൊണ്ട്
സസ്നേഹം
ജോസെലെറ്റ്.
"സമാനതകളില്ലാത്ത ത്യാഗമനസ്ഥിതിയും, സീമകളില്ലാത്ത കാരുണ്യവും വിശദീകരിക്കപ്പെട്ടപ്പോള് സജലമായി, കണ്ണുകള്. ഒരു നിശ്വാസത്തോടെ കണ്ണുകള് തുടച്ചു; പ്രാര്ഥനകളോടെ കണ്ണുകള് അടച്ചു"
ReplyDeleteഞാനും....
അവസാന ഭാഗമെത്തിയപ്പോഴേക്കും കണ്ണുകള് ഈറനായി
"വര്ണ്ണനാതീതമായ ഏതോ അനുഭൂതി ഹൃദയത്തെ കീഴടക്കിയപോലെ" ഇതാണ് സഹോദരന് നൌഷാദിന്റെ ഈ ബ്ലോഗ് വായനയിലൂടെ ഞാന് അനുഭവിച്ചത്......... ഇനിയങ്ങോട്ട് ബ്ലോഗെഴുത്തിന്റെ ഒരു കുലപതിയാകാന് താങ്കളെ അല്ലാഹു അനുഗ്രഹിക്കുമാരാകട്ടെ. .... ആമീന്.
ReplyDeleteതുടക്കം ഗംഭീരം ..
ReplyDeleteഈ അത്മീയ യാത്രയില് എഴുത്തുകാരനോടൊപ്പം എന്നെയും ചേര്ത്തതിനും ഈശ്വര ചൈതന്യം വാക്കുകളിലൂടെ ഉള്ളിലേക്ക് പകര്ന്നു നല്കി മനുഷ്യനിലെ നന്മയും സ്നേഹവും
വരികളാല് വരച്ചിട്ട ഈ പോസ്റ്റ് വായിക്കാന് അവസരം നല്കിയതിനും ആശംസകള്.
തുടര്ന്നും ഈ ബ്ലോഗ്ഗില് ഒരു പാട് വായിക്കാന് അവസരം ലഭിക്കുമെന്ന പ്രത്യാശയോടെ തല്ക്കാലം മടങ്ങുന്നു. വീണ്ടും വരാം
മാഷാ അള്ളാഹ്...
ReplyDeleteയാത്രാനുഭവങ്ങള് വായിക്കുന്നത് ചിലപ്പോള് യാത്രകളെക്കാള് ആസ്വാദ്യകരമാണ്. ചില വായനക്കിടയില് യാത്രയില് അല്ലെന്നു സ്വയം ബോധ്യപ്പെടുത്തേണ്ടിവരാറുണ്ട് . ഇവിടെയും , ഒരു തീര്ത്ഥാടനം, വര്ഷങ്ങളായി മനസ്സില് താലോലിച്ചു കൊണ്ട് നടക്കുന്ന ഒരു സ്വപ്ന ഭൂമിയിലേക്ക് നൌഷാദ്ജിയോടൊപ്പം സഞ്ചരിക്കുകയായിരുന്നു .
ReplyDeleteഇടയ്ക്ക് പ്രാര്ത്ഥന നിര്ഭരമായ മുഹൂര്ത്തങ്ങള് , ഓരോ യാത്രകളും നമുക്ക് സമ്മാനിക്കുന്ന ചില സുഖവും ദു:ഖവും നിറഞ്ഞ അനുഭവങ്ങള് ,
ആത്മ വിശുദ്ധി നിറഞ്ഞ ഒരു തീര്ത്ഥാടകന്റെ ആത്മഗതം എല്ലാം അനുഭവിക്കുകയായിരുന്നു.
പരന്ന വായനയിലൂടെയും ഇടപെടലുകളിലൂടെയും സ്വായത്തമാക്കിയ ഭാഷ ശൈലിയെ കുറിച്ച് പറയാന് പോലും അര്ഹതയില്ല .
എങ്കിലും ഈ വിശുദ്ധ യാത്രയില് മാതാപിതാക്കളില് നിന്ന് ഒറ്റപ്പെട്ടു കണ്ടെത്തിയ ഷാഹിദ് എന്ന പിഞ്ചു കുഞ്ഞിനെ നെഞ്ചോട് ചേര്ത്തിപിടിച്ചപ്പോള് അവന് അനുഭവിച്ച ആ ഒരു സുരക്ഷിതത്വത്തിന്റെ സുഖം ഉണ്ടല്ലോ അതാണ് എനിയ്ക്കു ഇവിടെ അനുഭവപ്പെടുന്നത് ,
ലോകത്ത് വറ്റാത്ത നന്മയുടെ ആ ഒരു സുഖം,
നന്ദി ഈ പങ്കു വെക്കലിന്. മറ്റെല്ലാം വാക്കുകള്ക്കതീതം
വായിച്ച് തീർന്നപ്പോൾ ഞാനും എന്റെ കൈകൾ മുറുക്കി പിടിച്ചു.. യാത്രയുടെ വിവിധഭാവങ്ങൾ... യാത്രയുടെ യഥാർത്ത ലക്ഷ്യമെന്തായിരുന്നെന്ന് ആ കുട്ടിയുടെ കണ്ണുകളിൽ വായിക്കാനായി...
ReplyDeleteനല്ല എഴുത്ത്..
തുടക്കം തകര്ത്തു
ReplyDeleteഇനിയും ഒരുപാടു പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു
ഭാവുകങ്ങള്
നല്ല തുടക്കം
ReplyDeleteജനലക്ഷങ്ങള് ഒരുമിച്ചു കൂടുന്ന വിശുദ്ധ ഹറമില് വലിയവര് പോലും വഴിതെറ്റി ബന്ധുക്കളെ അന്വേഷിക്കുന്നത് പലപ്പോഴും കാണാറുണ്ട്. അവര്ക്കിടയില് സഹായത്തിനു ഇതുപോലുള്ള ഒരു പാട് മാലാഖമാര്. ഏതാനും നിമിഷത്തെ അലച്ചിലിന് ശേഷം പലപ്പോഴും സന്തോഷം നിറഞ്ഞ പുനസ്സമാഗമനം.
അത് തന്നെയല്ലേ വിശുദ്ധ ഗേഹം മനുഷ്യര്ക്ക് സമ്മാനിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. അബ്ദുല് കബീര്, വാഴക്കാട്
തുടക്കം വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട്. എല്ലവിധ ഭാവുകങ്ങളും എന്റെ കളികൂട്ടുകാരന് നേരുന്നു.
ReplyDeleteമക്ക...ഗ്രാമങ്ങളുടെ മാതാവ്...വിശ്വസ്തന്റെ ജന്മനാട്... ചിന്തയുടെയും ചരിത്രത്തിന്റെയും ഗതി മാറ്റിയ പ്രവാചക ജീവിതം തുടങ്ങിയ ഇടം. ചെത്തി മിനുക്കി നന്നാക്കിയ തുടക്കം. ഈ പ്രവേശം അറിയുവാന് വൈകിയതിലുള്ള നേര്ത്ത ദു:ഖം രചനയില് ഉയര്ന്ന വികാരങ്ങളില് അലിയിച്ചു ചേര്ക്കുന്നു.
ReplyDeleteഎല്ലാ ഭാവുകളും പ്രിയ നൌഷാദ് .
vaikiyethiya vasantham ennokke parayunna pole,
ReplyDeletevaiki kittiya nalloru blog...
vaayichu manassu niranhu,,, aa ulthudippukal iniyum akshara vithukalaayi piravi kollatte...::)
പുണ്യമുള്ള തുടക്കം
ReplyDeleteഎല്ലാ വിധ ആശംസകളും
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteവളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട്. ഇനിയും എഴുതുക
ReplyDeleteമാഷാ അല്ലാഹ് !!!. അങ്ങിനെ അത് സംഭവിച്ചു.
ReplyDeleteകൃത്യമായ ഇടപെടലുകളിലൂടെ ബൂലോകത്തിന് ചിരപരിചിതനായ നൌഷാദിന് ഇനി ഒരു ആമുഖം അനൌചിത്യമാണ്.
യാത്രാ വിവരണവുമായി യാത്ര തുടങ്ങിയ സിക്സ് ത്തു സെന്സില് ഇനി ഉറങ്ങാത്ത പഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങളുടെ മുരടിക്കാത്ത മനസിന്റെ കരുത്തുറ്റ ചിന്തകള് തീര്ക്കുന്ന അക്ഷരാവിഷ്ക്കാരങ്ങള് ഹൃദ്യമായ വായനാനുഭവങ്ങള് നല്കുമെന്ന് എനിക്കുറപ്പുണ്ട്. ആശംസകളും സന്തോഷവും അറിയിക്കുന്നു.
വളരെ ഹാപ്പി ആയിട്ടായിരുന്നു വന്നത് ......... ഇതിപ്പോ കരയിപ്പിച്ചല്ലോ നൌഷാദ് ബായ് ...... എന്നാലും സന്തോഷം വളരെ അധികം സന്തോഷം ...... ആ ഹാജറാക്ക് മകന് ഇസ്മായീലിനെ തിരിച്ചു കിട്ടിയല്ലോ ........ അല്ലാഹുവിന്നു സര്വ്വ സ്തുതിയും....... ഇനിയങ്ങോട്ട് രചനകളുടെ പെരുമഴക്കാലം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു ....... ഭാവുകങ്ങള്
ReplyDeleteവളരെ നന്നായി നൌഷാദ് ഭായ് ...നല്ല അവതരണം വായന കഴിഞ്ഞിട്ടും പിന്നെയും തികട്ടിവരുന്നു ചില വരികള് ....എല്ലാ വിധ ആശംസകളും
ReplyDeleteപ്രിയ നൌഷാദുക്ക ഒരിറ്റു കണ്ണിരോടെ മാത്രമേ താങ്കളുടെ ഈ അനുഭവം ഇതിനു മുമ്പും വായിച്ചിട്ടുള്ളൂ ഇപ്പയും അതെ .....ഇനിയും കുടുതല് രചനകള് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. എല്ലാ ആശംശകളും .......
ReplyDeleteഒരു പാട് നാളത്തെ കാത്തിരിപ്പിനും പേറുനോവിനും ശേഷം നൌഷാദിന്റെ രണ്ടാം കുഞ്ഞും പിറന്നു!! ഉജ്വലമായ തുടക്കം.. തിരഞ്ഞെടുത്ത വിഷയം അതിലേറെ മനോഹരം! ആദ്യ കുറിപ്പില് തന്നെ കഥാ പാത്രമാകാന് കഴിഞ്ഞതില് അതിയായ സന്തോഷം.. അക്ഷരങ്ങളില് ഒളിപ്പിച്ച അറിവിന്റെ കിനാവ് തേടിയുള്ള നൌഷാദിന്റെ മിക്ക യാത്രയിലും അല്പമെങ്കിലും ബാഗവാക്കാകാന് നമുക്കിടയിലെ സൌഹൃദം അവസരം തന്നു.. ഗൃഹാതുരത്വം സമ്മാനിക്കുന്ന ആ ഓര്മ്മകള് പലപ്പോഴും മനസ്സിലെവിടെയോ സ്വാന്തനതിന്റെയും സ്നേഹത്തിന്റെയും തലോടലായിരുന്നു എനിക്ക്.. സോഷ്യല് നെറ്റ്വര്ക്കിന്റെ സാധ്യതകള് മുതലെടുത്ത് തനിക്ക് തോന്നുന്നതെന്തും രണ്ടാം വായനക്ക് വിധേയമാക്കാതെ വായനക്കാരിലേക്ക് നേരിട്ട് അടിച്ചേല്പിക്കുന്ന ബ്ലോഗെഴുത്തുകാരുടെ കുത്തൊഴുക്കില് നിന്നും മാറി, സുന്ദരമായ പ്രയോഗങ്ങങ്ങളും കാവ്യാത്മകത നിറഞ്ഞ വര്ണനകളും വരികളില് ചാലിച്ച്, മൂര്ച്ചയോടെ വായനക്കാരുടെ മനസ്സില് കഥയെഴുതുന്ന താങ്കളുടെ ശൈലി വാകുകള്ക്കതീതം... ഇനിയങ്ങോട്ട് സക്രിയമായ ഇടപെടലുകളുടെ കര്മ പദം തീര്ക്കാന് , മുന് വിധികളില്ലാതെ നിരന്തരം സംവദിക്കാന് താങ്കളുടെ "സിക്സ്ത് സെന്സിനു" സാധ്യമാവട്ടെ... ഏതോ ഒരു ജ്വല്ലറിയുടെ പരസ്യ വാചകം പോലെ , വേറെ ഒരു ബ്ലോഗല്ല, "വേറിട്ടൊരു" ബ്ലോഗ് ആയി മാറട്ടെ ഇത് എന്ന മനം നിറഞ്ഞ പ്രാര്തനകളോടെ.... നന്മകള് നേരുന്നു..!!
ReplyDeleteകന്നിപ്പോസ്റ്റില് കത്തിനില്ക്കുന്ന യാത്രാനുഭവം മനസ്സ് മക്കയിലെത്തിച്ചു. ഭാവുകങ്ങള്..
ReplyDeleteഅസ്സലായ്ട്ടുണ്ട്, ഇത് നേരെത്തെ തുടങ്ങാമായിരുന്നു. എല്ലാവിധ ഭാവുകങ്ങളും
ReplyDeleteഇത് വായിച്ചപ്പോള് എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു പോയീ. ഇത് പോലൊരു റമദാനില് എന്റെ ഉമ്മ നാട്ടില് നിന്ന് വന്ന സമയത്ത് ഞങ്ങള് കുടുംബ സമേതം ഉമ്രക്ക് പോയീ, അവിടത്തെ തിരക്കില് പെട്ട് ഭാര്യയും, ആറു മാസം മാത്രമുള്ള മകളെയും ഉമ്മയേയും കാണാതായി. എന്റെ കൂടെ മകന് മാത്രം. എന്റെ മൊബൈല് ഞാന് റൂമില് വെച്ചിട്ടാണ് വന്നത്. ഭാര്യയുടെ കൈയില് മൊബൈല് ഇല്ല. ത്വവാഫ് ചെയ്യുന്ന തിരക്കിലെ ഉന്തിലും തള്ളിലുമാണ് ഞാന്. ഒന്ന് നിന്ന് നോല്കാന് പോലും പറ്റാത്ത അവസ്ഥ. ആളുകള് ഉന്തി തള്ളി എന്നെ കൊണ്ട് പോകുകയാണ്. അവസാനം എന്റെ മകനെ എനിക്ക് ഉയര്ത്താന് കഴിയുന്നത്ര ഉയരത്തില് ഞാന് ഉയര്ത്തി പിടിച്ചു. തിക്കിലും തിരക്കിലും പെട്ട് നില്കുന്ന ഉമ്മയും ഭാര്യയും അത് കാണുകയും എന്റെ അടുത്ത് എത്തുകയും ചെയ്തു. കുറച്ചു നേരത്ത് ഞാന് വല്ലാത്ത ഒരു അവസ്ഥയിലായിരുന്നു. ഇത് വായിച്ചപ്പോള് ഞാന് ആ സന്ദര്ഭം ഓര്ത്തു പോയി. അല്പ നേരത്തേക്ക് കണ്ണുകള് ഈരനനിയിക്കുകയും , എന്റെ പഴയ ഓര്മയെ ഉണര്തിയെടുക്കുകയും ചെയ്ത നൌഷാദ് ഭായിയുടെ ഈ സൃഷ്ടിക ഭാവുകങ്ങള് നേരുന്നു. കൂടുതല് കൂടുതല് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.
ReplyDeleteപ്രിയ നൗഷാദ് .
ReplyDeleteഏറ്റവും സന്തോഷം തോന്നിയ സമയം എന്ന് ന് ജാന് ആദ്യമേ പറയട്ടെ . ഫേസ് ബുക്കിന്റെ താളുകളില് ഭംഗിയുള്ള അക്ഷരങ്ങള് കോരിയിടുമ്പോള്, എനിക്ക് കമ്മന്റുകളിലൂടെ സ്നേഹം തരുമ്പോള്, ചര്ച്ചകളില് ബൌദ്ധികമായി ഇടപെടുന്നത് കാണുമ്പോള് ഞാന് ആത്മാര്തമായി ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട് നൗഷാദ് ബ്ലോഗ് തുടങ്ങുന്ന നിമിഷത്തെ പറ്റി.
ഒരിക്കല് ശ്രീ . മുസഫര് അഹമ്മദുമായി സംസാരിക്കുമ്പോള്, നിങ്ങള് തമ്മില് പരിചയം ഉണ്ടെന്നും ഒന്നിച്ചു യാത്ര ചെയ്തു എന്നും അറിയാന് കഴിഞ്ഞു. ഞാന് അദ്ധേഹത്തോട് ആവശ്യപ്പെട്ടത് , ദയവ് ചെയ്തു നൗഷാദ് കുനിയിലിനെ എഴുതാന് നിര്ബന്ധിക്കണം എന്നായിരുന്നു. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു , പറയാഞ്ഞിട്ടല്ല, അവനു മടിയാണ് എന്ന്. ഇന്ന് എന്റെ പ്രിയ സുഹൃത്ത് ഈ ബൂലോഗത്തില് എത്തുമ്പോള് എന്റെ സന്തോഷം ഞാന് മറച്ചു വെക്കുന്നില്ല.
ഇനി പോസ്റ്റിലേക്ക് വരാം.
സ്നേഹത്തെ കുറിച്ച് സംസാരിക്കുമ്പോള് ആദ്യം മനസ്സിലേക്ക് വരുന്ന ഉമ്മയുടെ മുഖത്തെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയത് വളരെ നന്നായി. ഈ എഴുത്തില് ഞാനറിയുന്നു നൗഷാദ് എന്ന പ്രതിഭയുടെ വാക്കുകളുടെ സൗന്ദര്യം. ഹൃദ്യമായി പറഞ്ഞു. കമ്മന്റുകളിലൂടെ പോകുമ്പോള് അറിയുന്നതും എന്നെ പോലെ കാത്തിരുന്നവരാണ് എല്ലാവരും എന്ന്. ഈ സ്നേഹത്തെ ഊര്ജ്ജമാക്കി എഴുതി തുടങ്ങുമ്പോള് ഞങ്ങള് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട് ഈ തൂലികയിലൂടെ വരാനിരിക്കുന്ന അക്ഷര വിസ്മയത്തെ.
മുകില് പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളെ ആത്മാര്ഥമായ ആഭിപ്രായം ആയി എടുക്കുക, കുറെ നാളായി ആഗ്രഹിച്ചത് കണ്ടപ്പോള്, ഞാന് പറയാന് ആഗ്രഹിച്ചത് പറഞ്ഞു പോയതാണ്.
ഇനിയും പറയാന് ബാക്കിയുള്ളത് പോലെ.
സ്നേഹപൂര്വ്വം ഞാന് ആശംസിക്കട്ടെ എന്റെ പ്രിയ സുഹൃത്തിന് എഴുത്തിന്റെ വഴികളില് വിജയ പര്വ്വങ്ങള്.
കുറച്ചു വൈകിയാണെങ്കിലും ബ്ലോഗ് തുടങ്ങിയല്ലോ .. സന്തോഷം.. ആദ്യ പോസ്റ്റ് തന്നെ വികാരനിർഭരമായ ഒരു യാത്രയായല്ലോ.. അതും വിശുദ്ദ ഉമ്രക്കായുള്ള യാത്ര.. നല്ല തുടക്കമാവട്ടെ എന്നു പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു...
ReplyDeleteഎല്ലാ ആശംസകളും
എല്ലാ വിധ ആശംസകളും നല്കുന്നു......
ReplyDeleteതീര്ഥയാത്രയുടെ പുണ്യം അനുഭവിപ്പിച്ചുകൊണ്ടുള്ള മികച്ച തുടക്കം.
ReplyDeleteഭാവുകങ്ങള് ......
പ്രിയ നൗഷാദ് .
ReplyDeleteഏറ്റവും സന്തോഷം തോന്നിയ സമയം എന്ന് ഞാന് ആദ്യമേ പറയട്ടെ . ഫേസ് ബുക്കിന്റെ താളുകളില് ഭംഗിയുള്ള അക്ഷരങ്ങള് കോരിയിടുമ്പോള്, എനിക്ക് കമ്മന്റുകളിലൂടെ സ്നേഹം തരുമ്പോള്, ചര്ച്ചകളില് ബൌദ്ധികമായി ഇടപെടുന്നത് കാണുമ്പോള് ഞാന് ആത്മാര്തമായി ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട് നൗഷാദ് ബ്ലോഗ് തുടങ്ങുന്ന നിമിഷത്തെ പറ്റി.
ഒരിക്കല് ശ്രീ . മുസഫര് അഹമ്മദുമായി സംസാരിക്കുമ്പോള്, നിങ്ങള് തമ്മില് പരിചയം ഉണ്ടെന്നും ഒന്നിച്ചു യാത്ര ചെയ്തു എന്നും അറിയാന് കഴിഞ്ഞു. ഞാന് അദ്ധേഹത്തോട് ആവശ്യപ്പെട്ടത് , ദയവ് ചെയ്തു നൗഷാദ് കുനിയിലിനെ എഴുതാന് നിര്ബന്ധിക്കണം എന്നായിരുന്നു. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു , പറയാഞ്ഞിട്ടല്ല, അവനു മടിയാണ് എന്ന്. ഇന്ന് എന്റെ പ്രിയ സുഹൃത്ത് ഈ ബൂലോഗത്തില് എത്തുമ്പോള് എന്റെ സന്തോഷം ഞാന് മറച്ചു വെക്കുന്നില്ല.
ഇനി പോസ്റ്റിലേക്ക് വരാം.
സ്നേഹത്തെ കുറിച്ച് സംസാരിക്കുമ്പോള് ആദ്യം മനസ്സിലേക്ക് വരുന്ന ഉമ്മയുടെ മുഖത്തെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയത് വളരെ നന്നായി. ഈ എഴുത്തില് ഞാനറിയുന്നു നൗഷാദ് എന്ന പ്രതിഭയുടെ വാക്കുകളുടെ സൗന്ദര്യം. ഹൃദ്യമായി പറഞ്ഞു. കമ്മന്റുകളിലൂടെ പോകുമ്പോള് അറിയുന്നതും എന്നെ പോലെ കാത്തിരുന്നവരാണ് എല്ലാവരും എന്ന്. ഈ സ്നേഹത്തെ ഊര്ജ്ജമാക്കി എഴുതി തുടങ്ങുമ്പോള് ഞങ്ങള് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട് ഈ തൂലികയിലൂടെ വരാനിരിക്കുന്ന അക്ഷര വിസ്മയത്തെ.
മുകില് പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളെ ആത്മാര്ഥമായ ആഭിപ്രായം ആയി എടുക്കുക, കുറെ നാളായി ആഗ്രഹിച്ചത് കണ്ടപ്പോള്, ഞാന് പറയാന് ആഗ്രഹിച്ചത് പറഞ്ഞു പോയതാണ്.
ഇനിയും പറയാന് ബാക്കിയുള്ളത് പോലെ.
സ്നേഹപൂര്വ്വം ഞാന് ആശംസിക്കട്ടെ എന്റെ പ്രിയ സുഹൃത്തിന് എഴുത്തിന്റെ വഴികളില് വിജയ പര്വ്വങ്ങള്.
hai naushad,, asalaamu alikum
ReplyDeleteezhuth valare nannayi , oru noval vayicha pradethi, keep it always
jazakumulla khair
Shamsudheen (Manu !!!)
ശക്തമായ തുടക്കം...
ReplyDeleteകൂടുതല് ശക്തമായ പോസ്റ്റുകള്ക്കായ് കാത്തിരിക്കുന്നു...
ആശംസകള്...
ആശംസകൾ !!!
ReplyDeleteഭക്തിയും വിഭക്തിയും ഒരുമിച്ചപ്പോള് സംസം ജലം പോലെ നിര്മ്മലമായ ഒരു കുറിപ്പ് കിട്ടി ..തീര്ഥാടനം പോലെ അനുഭൂതി ദായകം ..നല്ല തുടക്കം ...നൌഷാദിന് എല്ലാവിധ ആശംസകളും :)
ReplyDeleteഒന്ന് രണ്ടു ദിവസം തിരക്കിലായിരുന്നതിനാല് പോസ്റ്റ് കാണാതെ പോയി....
ReplyDeleteഗംഭീര തുടക്കം....ആഴ്ചയില് ഒന്ന് വീതം പോന്നോട്ടെ......
എല്ലാ ആശംസകളും...!
ഇന്നലെ ഓടിച്ചു പോയതിനാല് ഇന്ന് ഒന്നു കൂടി വന്നു വായിച്ചു....!
Deleteമാതൃസ്നേഹത്തിന്റെ മഹിമയറിഞ്ഞ, കണ്ണുകളെ സജലങ്ങളാക്കുന്ന രണ്ടു കഥകള്ക്ക്, മേംബൊടിയായി ഇത്തിരി ചരിത്ര സ്മരണയും കൂടിയായപ്പോള്, വായനക്കരനെ “മക്കയിലേക്കുള്ള പാത’ യിലെ ഒരദ്ധ്യായം വായിച്ച അനുഭൂതിയുടെ ലോകത്തേക്ക് കൊണ്ടു പോവുന്നു...!
മികച്ച തുടക്കം. എല്ലാവിധ ആശംസകളും
ReplyDeleteപ്രിയ സുഹൃത്തേ,
ReplyDeleteസന്തോഷം....!
അങ്ങിനെ അത് സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നു...!!!
ഏറെക്കാലമായി,
അകംബാടം ആ ആഗ്രഹം പങ്കു വെക്കാന് തുടങ്ങിയിട്ട്..
ഓരോ തവണ സംസാരിക്കുമ്പോഴും
ഓര്മിപ്പിച്ചു പോന്നു...
കമന്റുകളില് ഒഴുകിയെത്തുന്ന
മനോഹര പദങ്ങള്ക്കു പിന്നില്
അനുഗൃഹീതനായ ഒരു എഴുത്തുകാരന്
ഉണ്ടെന്നു എത്രയോ വട്ടം പലരും പറഞ്ഞു...
എന്തായാലും വളരെ നന്നായി നൗഷാദ് ഭായ്....
ഈ വരവും ആദ്യ പോസ്റ്റും....
എല്ലാ ആശംസകളും.....!
പ്രിയ നൌഷാദ്
ReplyDeleteഎഴുത്ത് വായിച്ചു. കണ്ണ് നനഞ്ഞു എന്ന് പറയേണ്ടല്ലോ? ഒരു നിമിഷം അറിയാതെ ഞാനും ആ നിമിഷത്തിനു സാക്ഷിയായത് പോലെ. ഹൃദയങ്ങളില് നിന്ന് പുറപ്പെടുന്നത് ഹൃദയങ്ങളില് എത്തിപെടും എന്നൊരു ചൊല്ലുണ്ട്. താങ്ങള്ക്ക് നല്ലൊരു ഹൃദയമുണ്ട്. വാക്കുകളെക്കാള് നിങ്ങളെ ആ നന്മയാണ് ആളുകളെ നിങ്ങളിലെക്കടുപ്പിക്കുന്നത്. വാക്കുകള് കൊണ്ട്ട് കസര്ത്തുകള് കാണിക്കാന് ആര്ക്കും കഴിയും. പക്ഷെ വാക്കുകള് കൊണ്ട് ഹൃദയം തൊടാന് നിങ്ങളെ പോലെ അപുര്വം ചിലര്ക്കെ കഴിയു. തുടക്കം നന്നായാല് പകുതി നന്നായി എന്നൊരു ചൊല്ലുണ്ട്. എന്നെ പോലെ വായന കുറഞ്ഞ ഒരാള്ക്ക് എത്ത്തിപിടിക്കാനാവില്ല നിങ്ങളുടെ ലോകം എന്നറിയാം. എന്നാലും ഹൈവേയില് വാഹനങ്ങളില് കുതുച്ചു പായുന്നവര്ക്ക് അരികിലൂദെ നടന്നു പോവുന്ന ചിലരുണ്ട്. അവരും സഞ്ചരിക്കുകയാണ്. നിങ്ങള് പുസ്തകങ്ങളുടെ വലിയ ലോകത്ത് വിരാജിക്കുന്നു. ഇനിയും ഒരു പാട് കാതം മുന്നേറാന് കാരുണ്യവാന് തുനക്കട്ടെ.
സവിനയം
ലബ്ബൈക് കഴിഞ്ഞല്ലോ; ഇനി നമുക്ക് അല്ബെയ്ക് ആക്കിയാലോ?
ReplyDeleteഎഴുതണം എന്ന് സ്നേഹപൂര്വ്വം നിര്ബന്ധിക്കാറുള്ള ചങ്ങാതിയാണ് നൌഷാദ കുനിയില് എനിക്ക്. അപ്പോഴൊക്കെയും തോന്നാറുണ്ട്, കാക്കത്തൊള്ളായിരം ബ്ലോഗുകള്
ReplyDeleteഉള്ള ഈ ബൂലോഗത്ത് ഇത് പോലുള്ളവര് എഴുതാത്ത എന്തെ എന്ന്! അക്ഷരസ്നേഹത്ത്തിന്റെ ഈ സംസം എത്ര കാലം തടഞ്ഞു നിര്ത്താനാവും നൌഷാദ്? ഈ തെളി നീരുറവ ഇനി ഒരിക്കലും വറ്റാതിരിക്കട്ടെ എന്ന് ആത്മാര്ത്ഥമായി ആഗ്രഹിക്കുന്നു
നൗഷാദ് ബായി - ഒടുവില് കുനിയിലെ തെനേം കടവത്തെ വലിയ പാറയില് നിന്ന് രണ്ടും കല്പിച്ചു "ചാലിയാരിലേക്ക് "എടുത്തു ചാടി അല്ലെ ......:)
ReplyDeleteആശംസകള് .....!!
തുടക്കക്കാരന് എന്ന് പറയുന്നില്ല കാരണം പല ബ്ലോഗുകളിലും വളരെ നിലവാരമുള്ള അഭിപ്രായങ്ങള് താന്കള് നല്കിയത് വായിച്ചിരുന്നു... ഏതായാലും താങ്കളുടെ ചിന്തകളും ഭാവനകളും ഞങ്ങളുമായി പങ്കു വെക്കാന് ഇങ്ങനെ ഇറങ്ങി പുറപ്പെട്ടതില് ഒത്തിരി നന്ദിയുണ്ട്.. ദൈവ ഭക്തിയും മാതൃസ്നേഹത്തിന്റെ ഉദാത്ത ഉറവ വറ്റാത്ത വാത്സല്യവും ഒരുമിച്ചു വാരി വിതറിയ ഈ എഴുത്ത് വളരെയധികം ഇഷ്ട്ടമായി തുടക്കം ഗംഭീരം അതി ഗംഭീരമായ പോസ്റ്റുകള് ഇനിയും ഉണ്ടാകട്ടെ എന്നാ പ്രാര്ഥനയോടെ...
ReplyDelete...ഇത് പോലെ ഒരു അനുഭവ പോസ്റ്റു എന്റെ ബ്ലോഗിലും ഉണ്ട് ഇനി ബ്ലോഗറായ താങ്കളോട് സധൈര്യം പറയാമല്ലോ വായിക്കാന്.......
ത്വവാഫ് പൂര്ത്തിയാക്കി, രണ്ടു റകഅത്ത് നമസ്കരിച്ച്, ശീതീകരിച്ച സംസംജലം നുകര്ന്ന്, സ്വഫാകുന്ന് ലകഷ്യമാക്കി ഞങ്ങള് നടന്നു. ഇനി സ്വഫാ മര്വാ കുന്നുകള്ക്കിടയില് നടത്തമുണ്ട്. പെട്ടെന്ന് എന്റെ കൈ ആരോ മുറുകെപിടിച്ചു. തിരിഞ്ഞുനോക്കിയപ്പോള് ഒരു കൊച്ചുബാലന്. അഞ്ചെട്ട് വയസ്സ് പ്രായം തോന്നിക്കും. പേടിച്ചരണ്ട മുഖം; ചുവന്നു കലങ്ങിയ കണ്ണുകള്. ഒലിച്ചിറങ്ങിയ കണ്ണുനീര് അവന്റെ മുഖത്ത് ചാലുകള് തീര്ത്തിട്ടുണ്ട്. കുട്ടി ഏതുനാട്ടുകാരനാണെന്നറിയാതെ, ഏതു ഭാഷയില് അവനോടു സംസാരിക്കുമെന്ന് ഒരുമാത്ര ശങ്കിച്ചു നില്ക്കവേ, അവന് ചോദിച്ചു: "അങ്കിള്, എന്റെ ഉമ്മയെ കണ്ടുവോ; എന്റെ ഉപ്പയെ കണ്ടുവോ?" പൊട്ടാന് പോകുന്ന അണക്കെട്ടുപോലെയാണ് അവന്റെ മുഖം, പൊട്ടിക്കരച്ചിലിന്റെ അതിര്ത്തിരേഖയിലാണ് അവനുള്ളത്.
ReplyDeleteഹൗ...! തീർത്ഥയാത്രയുടെ എല്ലാ നന്മകളും ഉൾക്കൊണ്ട് എഴുതിയ ഒരു ഹൃദയത്തി കൊള്ളുന്ന അനുഭവം. നല്ല ഒരു പോസ്റ്റോടെ തുടങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞ നിങ്ങൾക്ക് ഇപ്പോഴും തുടർന്നും ദൈവാനുഗ്രഹമുണ്ടാവട്ടെ എന്ന് ആത്മാർത്ഥമായി പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു. ആശംസകൾ.
മാശാ അല്ലാഹ്!
ReplyDeleteആദ്യപോസ്റ്റിനു 70ലധികം കമന്റുകൾ വരുന്നത് ബൂലോക ചരിത്രത്തിൽ ഇതാദ്യമായിരിക്കും!
നല്ലത് എന്നും ആളുകൾ ശ്രദ്ധിക്കുകതന്നെ ചെയ്യും!
ഈ അടുത്ത കാലത്ത് വായിച്ചതിൽ ഏറ്റവും നല്ല ബ്ലോഗ് പോസ്റ്റ് ഇതുതന്നെ!
നിങ്ങൾ വായിക്കുകയും, നിങ്ങളുടെ സുഹൃത്തുക്കളോട് വായിക്കാൻ പറയുകയും ചെയ്യുക...
All the Very Best!
Insha allah theerchayayum parayum malyalee
Deleteമാഷാ അല്ലാഹ്.
ReplyDeleteവളരെ നല്ല പോസ്റ്റ്. പലപ്രാവശ്യം കണ്ണുകളെ ഈറനണിയിച്ചു കളഞ്ഞു. തുടര്ന്നും ഇതുപോലെയുള്ള പോസ്റ്റുകള് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.
അല്ലാഹു അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ!
മാഷാ അല്ലാഹ്.
ReplyDeleteവളരെ നല്ല പോസ്റ്റ്. പലപ്രാവശ്യം കണ്ണുകളെ ഈറനണിയിച്ചു കളഞ്ഞു. തുടര്ന്നും ഇതുപോലെയുള്ള പോസ്റ്റുകള് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.
അല്ലാഹു അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ!
നൌഷാദ് വളരെ ഭംഗിയായിട്ടുണ്ട് അള്ളാഹു അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ യാത്ര തുടരുക. ഇനിയും നല്ല നല്ല കുറിപ്പുകള് ഉണ്ടാകട്ടെ കണ്ണുനീര് കണങ്ങള് തുളുമ്പിപ്പോകുന്ന കുറിപ്പ്.
ReplyDeleteതാങ്കളെ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു ഇത്ര കാലം .രചനാ സൌഭഗം തികഞ്ഞ കമന്റുകള് ഇടാറുള്ള താങ്കള്ക്ക് എന്നെ പോലൊരു പാമരന് എന്ത് കമന്റ് ഇടാന് ,ഏതായാലും ഇനി ഞങ്ങളോടൊപ്പം മികച്ച പോസ്റ്റുകളുമായി ഉണ്ടാവുമല്ലോ ..അഭിനന്ദനങ്ങള് .
ReplyDeleteയാത്രികന്റെ പ്രാര്ത്ഥന എളുപ്പം സ്വീകരിക്കപ്പെടും എന്ന അമീര്ന്റെ ഓര്മപ്പെടുത്തല് കേട്ട് സ്വന്തം മാതാപിതാക്കള്ക്ക് വേണ്ടി ലേഖകന് സ്വന്തം മനവും മിഴിയും നിറച്ചത് മുതല് ഈ പോസ്റ്റില് മാതാ പിതാ പുത്ര വാത്സല്യത്തിന്റെ പല മുഖങ്ങള് നമുക്ക് കാണാം. ബസ്സില് നിന്ന് സ്വന്തം ജീവന് മറന്നു കുഞ്ഞിനെ രക്ഷിക്കാന് ശ്രമിക്കുന്ന മാതാവ്, >>"മോനെ, അവന്റെ ഉപ്പയെ കാണുന്നതുവരെ എന്റെ കുട്ടിയെ കൈവിടരുതേ..">> എന്ന് പറയുന്ന ഉപ്പാപ്പ. മകനെ കണ്ടു മുട്ടിയപ്പോള് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞ മാതാപിതാക്കള് എന്നിവരെയൊക്കെ അടയാലപ്പെടുത്തിയിടത്തു ഇസ്മായീലിന്റെ പ്രിയ മാതാവ് ഹാജരയെകൂഡി അനുസ്മരിക്കുന്നു.
ReplyDeleteയാത്രയുടെ തുടക്കം മുതല് ഓരോ കര്മങ്ങളും വിവരിക്കുന്നിടത്തു ഈ പോസ്റ്റ് മുഴുവന് പുണ്യം നിറയുന്നു.
ഒരു യാത്രാവിവരണത്തിന്റെ മനോഹരമുഹൂര്ത്തങ്ങള് നല്കിക്കൊണ്ട് വായനക്കാരനെ തൃപ്തിപ്പെടുത്തുന്ന രചന. ഇനിയും കൂടുതല് എഴുത്ത് ഇവിടെ ജന്മം കൊള്ളട്ടെ. ആശംസകള്
Wonderful one Keep it up
ReplyDeleteഹൃദ്യമായ അവതരണം
ReplyDeleteclass
ReplyDeleteആശംസകള്ക്കൊപ്പം ഹൃദ്യമായ നന്ദിയും...
ReplyDeleteഗഡീ..
ReplyDeleteപൊളിച്ചൂട്ടോ..
പ്രിയ നൌഷാദ്, എന്റെ സുഹൃത്ത് ബഷീര് വള്ളിക്കുന്ന് ഫോര്വേഡ് ചെയ്തു, ഞാന് വായിച്ചു. മുമ്പും അങ്ങനെ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. വളരെ നന്നായിരിക്കുന്നു. ഇനിയും എഴുതണം. ഒഴുക്കുള്ള ഭാഷ, ലളിതമായ ആവിഷ്കരണം - ഇതൊക്കെ താങ്കളുടെ മുതല്ക്കൂട്ടാണ്. ഭാവുകങ്ങള്....
ReplyDeleteഒരു പാട് ഇഷ്ടമായി ഇക്കാ..ആശംസകള്
ReplyDeleteപ്രിയ നൌഷാദ്, എന്റെ സുഹൃത്ത് ബഷീര് വള്ളിക്കുന്ന് ഫോര്വേഡ് ചെയ്തു, ഞാന് വായിച്ചു. ഹൃദ്യമായ അവതരണം അഭിനന്ദനങ്ങള്, ഇതുപോലെയുള്ള പോസ്റ്റുകള് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.
ReplyDeleteഅല്ലാഹു അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ
പരിശുദ്ധ മക്കയുടെ ചരിത്രസ്മ്രിതികളെ ഉള്ളില് വഹിക്കുന്ന പോസ്റ്റ്.ഹൃദയാവര്ജ്ജകം.അഭിനന്ദനങ്ങള്!
ReplyDeleteകിനാലൂര്
മനോഹരമായ പോസ്റ്റിലൂടെ കിടിലന് തുടക്കം. എല്ലാവിധ ഭാവുകങ്ങളും...
ReplyDeleteഅതിശയിപ്പിച്ചു കളഞ്ഞു ഈ എഴുത്ത്. പുണ്യഭൂമിയിലെത്തിയത് പോലൊരനുഭവം! കുഞ്ഞിനെ കാണാതെ പോയ മാതാവിന്റെ നൊമ്പരം, മാതാവിനെ തേടിയലഞ്ഞ കുഞ്ഞു കണ്ണുകള്, ആ കുഞ്ഞു കരങ്ങളെ ചേര്ത്തു പിടിച്ചു കരുതലിന്റെ കൈ വിളക്കുമായി ഒരാള്.. യാഥാര്ത്ഥ്യം ഭാവനയെക്കാള് എത്ര സുന്ദരമാണെന്നു കാണിച്ചു തന്ന ചങ്ങാതീ..പ്രാര്ഥനകള് പകരമായി നല്കാമെന്നു ഉറപ്പു തരുന്നു. ചോദിക്കാനുള്ളതും അത് മാത്രമാണ്..ഈയുള്ളവനെക്കൂടി...!
ReplyDeleteഏതാണ്ട് ഒന്നരവര്ഷത്തോളമായി നാം കാണുന്നു. കൃത്യമായൊരു നിലപാട് തറയുള്ള ഏറെ സഹൃദയത്വം സൂക്ഷിക്കുന്ന ഒരു സാമൂഹ്യ ജീവി, ഞാന് മനസ്സിലാക്കിയ നൌഷാദ് കുനിയില് ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണ്. ഇടക്ക് ഒന്നുരണ്ടു തവണ നമ്മള് തമ്മില് സംസാരിച്ചിട്ടുമുണ്ട്. ഒട്ടും അതിശയമേ തോന്നാത്ത വിധം നമ്മുടെ സംസാരമത്രയും രാഷ്ട്രീയ ബന്ധിതമായിരുന്നു. 'പക്ഷം' പറയുമ്പോഴും പാക്ഷികമെന്നു കലിക്കാനാവാത്ത തരത്തില് തന്റെ 'നയം' വ്യക്തമാക്കാന് തക്ക 'കുശാഗ്രത' താങ്കളുടെ ഭാഷക്കുണ്ട്. ഒരുപക്ഷെ, അത് ആ രാഷ്ട്രീയത്തോടുള്ള പ്രതിപത്തിയാവാം.... ഇന്നിപ്പോള്, ഇവിടെയിങ്ങനെ കാണാന് സാധിക്കുമ്പോള് ഏറെ സന്തോഷത്തിലാണ്. കൂടുതല് പറയാന് പരസ്പരം കേള്പ്പിക്കാന് വാതിലുകള് അടച്ചിടാത്ത ഒരു തുറന്നയിടം. താങ്കളിലെ സുഹൃത്തിലുള്ളത് പോലെ..! സന്തോഷം, ഈ വഴിയെ നടക്കാന് തീരുമാനിച്ചതില്.
ReplyDeleteസഫലമായ തീര്ഥ യാത്ര പോലെ , പുണ്യമുള്ള വരികളും ...നന്നായി ഇഷ്ട്ടപെട്ടു ..കമന്റുകളില് പോലും രചന വൈഭവം കാണിക്കുന്ന ആളാണ് നൌഷാദ് ...കൂടുതല് മുന്നോട്ടു പോകാന് നമ്മെ ദൈവം അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ ..ആമീന്..
ReplyDeleteപരിചയമില്ല...അതിനു അവസരമുണ്ടായില്ല...എന്നതാവും നല്ലത്..എനിആവാമല്ലൊ...ആശംസകള്...
ReplyDeletemabrook
ReplyDeleteഹെലോ നൌഷാദ്,
ReplyDeleteസാഫല്യം നേടിയ തീര്ഥ യാത്ര പോലെ സുന്ദരമായ വായനയും.
ആശംസകള്.
മലയാള സഹിത്യതിന്റെ തറവാട്ടിൽ ഒരു ഇളമുറത്തമ്പുരാൻ കൂടി വന്നെത്തിയതിൽ മനം നിറഞ്ഞ സന്തോഷം..എല്ലാ ഭാവുഗങ്ങളും നേരുന്നു....
ReplyDeleteരണ്ടു ദിവസങ്ങൾക്കു മുൻപ് ജൗബൈലിലെ ജോലി സ്ഥലത്ത് നിന്നു മടങ്ങുന്ന വഴി റോഡിൽ ഒരു ബസിൽ നിന്നു പുക ഉയരുന്നത് കണ്ടു അതിലെ യത്രക്കാർ പ്രാണ രക്ഷാർത്ഥാം ബ്സിന്റെ ജനൽ വഴി പുറത്തേക്ക് ചാടുകയായിരുന്നു... ചെറിയ പുക കണ്ടതിനു ഇവർ എന്തിനാനു ഇങ്ങനെ വെപ്രാളം പിടിക്കുന്നത് എന്നായിരുന്നു മനസ്സിൽ. എന്നാൽ പിറ്റേന്ന് രാവിലെ പോകുന്ന വഴി കത്തിച്ചമ്പലായ ആ ബസ്സ് കണ്ടു ഞാൻ അക്ഷരാർത്ഥ്തിൽ ഞെട്ടിപ്പോയി.. വായനക്കിടയിൽ ഒരു നെടുവീർപ്പ് നൽകി വീണ്ടും വായന തുടരുന്നു...
ReplyDeleteനൌഷാദ് കുനിയില് എന്ന വ്യക്തിയെ ഞാന് ആദ്യമായാണ് ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്, പല ബ്ളോഗുകളിലും കമെന്റുകള് കാണാറുണ്ടെങ്കിലും മറ്റുള്ളവരുടെ കമെന്റുകള് വായിച്ച് നോക്കുന്ന ശീലം ചില പോസ്റ്റുകളില് മാത്രമേയുള്ളൂ... . ബ്ളോഗില് ഹരിശ്രീ കുറിച്ച പോസ്റ്റ് തന്നെ വേണ്ട വിധത്തില് ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടുവെന്നത് അഭിനന്ദനീയം... പരിശുദ്ധ ഉം റ യാത്രയില് മസ്ജിദുല് ഹറമില് നിന്നും സംഭവിച്ച ഈ സംഭവം വളരെ തന്മയത്തത്തോടെ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.... ഹൃദ്യമായ വിവരണം ആദ്യം മുതല് അവസാനം വരെ വായന എളുപ്പമാക്കി.. ഇതുപോലെ സംഭവം എനിക്കുമുണ്ടായിട്ടുണ്ട്... ആദ്യ തവണ ഭാര്യയെ തവാഫ് ചെയ്യുന്നതിനിടെ മിസ്സ് ആയി... പ്ത്തിരുപത് മിനുട്ട് നേരത്തെ ശ്രമത്തിനു ശേഷം കണ്ടെത്തി... പിന്നീടൊരിക്കൽ എന്റെ മോന് എന്നെ മിസ്സായി അവന് വയസ് കഷ്ടി മൂന്നാവുന്നതേയുള്ളൂ...(അവന് എന്നെ കാണാതെ എന്ത് ചെയ്യുന്നുവെന്ന് ഞാന് സൂക്ഷമമായി നിരീക്ഷിച്ചു,,, അവന് തലങ്ങും വിലങ്ങും ഉപ്പാ എന്ന് വിളിച്ച് ഒാടി, അതിനിടെ ഇടക്ക് ഈ ഉപ്പയെവിടെയാ എന്ന് അലക്ഷ്യമായി പറയും,. ,,, അവസാനം കരച്ചിലിന്റെ വക്കത്തെത്തിയപ്പോള് ഞാന് ഓടിച്ചെന്ന് വാരിയെടുത്തു) ജനത്തിരക്കുള്ള ഭാഗങ്ങളില് നാം കുഞ്ഞുങ്ങളെ ശ്രദ്ധിക്കണം... ആശംസകള് ഭായി...
ReplyDeleteലബ്ബൈക്ക്,ലബ്ബൈക്ക്....
ReplyDeleteവായിച്ചു, ബര്ക്കത്തുള്ള തുടക്കത്തില് ഞാനും എത്തി...!
ആശംസകള് .
ഓരോ യാത്രയും ഒരു പുനര്ജ്ജനിയാണ്. വീണ്ടും വീണ്ടും ജനിക്കാന് മോഹിച്ചു മനുഷ്യന് യാത്രകള് തേടുന്നു. ആറാമിന്ദ്രിയക്കാരന് നൌഷാദ് തന്റെ ബ്ലോഗ് രചന തുടങ്ങുന്നതും ഒരു യാത്രയില് നിന്നാവാതെ തരമില്ല. അറിഞ്ഞതില് നിന്നും അറിയാത്തതിലേക്കുള്ള നിരന്തര പ്രയാണങ്ങള്. യാത്രകള് ചിലപ്പോള് ഒരു പലായനമാവാറും ഉണ്ട്. കാണാത്ത വഴികളും ഏറുമാടങ്ങളും താണ്ടിയുള്ള അലച്ചിലില് കാണുന്ന കാഴ്ചകളില് പിന്നെയും മരിക്കുകയും പിറക്കുകയും ചെയ്യുന്നവര്.
ReplyDeleteഇവിടെ മക്കാ വിശുദ്ധ ദേവാലയത്തിന്റെ വിശാല സ്ഥലികകളില് തന്റെ കൂടെയുള്ളവരെ കൈവിട്ടുപോയി സങ്കടക്കടലില് മുങ്ങാന് പോവുന്ന ഒരു കുരുന്നു ഹൃദയത്തിന് സംസം വെള്ളത്തിന്റെ അത്ഭുത ഉറവപോലെയാണ് ഒരു നിമിത്തമായി എഴുതിയയാള് വിരല് നീട്ടുന്നത്.
ആ നിമിഷത്തിന്റെ തീഷ്ണത വീണ്ടും പുനരാവിഷ്ക്കരിച്ചപ്പോള് വായനക്കാരനും ആ അനുഭവത്തിന്റെ നിര്മലതയിലേക്ക് ആനയിക്കപ്പെടുന്നു.
പരന്ന വായനയുടെ അറിവുകളും, പടര്ന്ന യാത്രകളുടെ അനുഭവങ്ങളും വെളിച്ചം നിറക്കുന്ന പുതു രചനകളുമായി ആറാമിന്ദ്രിയത്തിന്റെ ഉള്ത്തിളക്കമുള്ള ഈ ബ്ലോഗ്ഗര് ഇനിയുമിനിയും വായനക്കാരനെ വിഭ്രമിപ്പിക്കുമെന്ന് ഉറപ്പാണ്.
കണ്ണ്നനയിച്ചു, വളരെ മനോഹരമായ എഴുത്ത്. വേര്പാടും, സ്നേഹവും, കൂടിച്ചേരലും എല്ലാംകൂടി ഹൃദയസ്പര്ശിയായ പോസ്റ്റ്. ഇനിയും. പുതിയ രചനകള്ക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നു.
ReplyDeleteസെഞ്ച്വറിയടിച്ചു! :)
ReplyDeleteഅഭിനന്ദനങ്ങള്!!നൌഷാദ് കുനിയില്
ReplyDeleteനന്നായി എഴുതി..
ReplyDeleteമുടുക്കന് ! തുടക്കം മക്കത്തു നിന്ന് !!
ReplyDeleteഞ്ഞിം ബെരട്ടെ
താങ്കളുടെ കമന്റുകളിലൂടെ താങ്കളെ പരിചയമുണ്ട്. ആ കമന്റുകളിലെ പാകതയും ജ്ഞാനവും ബഹുമാനം ഉണര്ത്തിയിട്ടുമുണ്ട്. ഇപ്പോള് ഈ എഴുത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലവും പ്രമേയവും ശൈലിയും വളരെയധികം ഇഷ്ടമായി എന്നറിയിക്കുന്നതില് സന്തോഷമുണ്ട്. എല്ലാ അഭിനന്ദനങ്ങളും. സര്വ്വശക്തന് നമ്മെയെല്ലാം തുണക്കുമാറാകട്ടെ.
ReplyDeleteആശംസകൾ.......അഭിപ്രായം പിന്നെപ്പറയാം...എല്ലാ നന്മകളും
ReplyDeleteനൌഷാദ് ഭായ്, വാക്കുകളുടെ ഉപയോഗത്തിലും കഥ പറയലിന്റെ ചാരുതയിലും വളരെയേറെ മികവ് പുലര്ത്തിയിരിക്കുന്നു. മുഴുവന് വായിക്കാതെ അവസാനിപ്പിക്കാന് തോന്നിയില്ല. അതുതന്നെയാണ് ഒരു എഴുത്തുകാരന്റെ കലാവൈഭവവും. ഹൃദയം നിറഞ്ഞ അഭിനന്ദനങ്ങള്. ഇനിയും വായിക്കാന് കൊതിയോടെ കാത്തിരിക്കുന്നു.
ReplyDeletenannayirikkunnu..bhavugangal..
ReplyDeleteബ്ലോഗിന്റെ പേരും, ആദ്യപോസ്റ്റും മനോഹരം നൗഷാദ് ഭായ്..
ReplyDelete@നൌഷാദ് അകമ്പാടം
ReplyDeleteപ്രിയ നൌഷാദ് സാബ്,
താങ്കളുടെ 'വര'പോല് മനോഹരമായ വരികള്ക്ക് നന്ദി... പിശുക്കൊന്നുമില്ലാതെ എപ്പോഴും നല്കിവരാറുള്ള പ്രോത്സാഹനങ്ങള്ക്ക് ഹൃദയത്തിന്റെ അടിത്തട്ടില് നിന്നും ഒരുപാട് നന്ദി..., താങ്കളുടെ കൈനീട്ടത്തിന് കൃതജ്ഞതയുടെ വലതു കൈ താങ്കളിലേക്ക് ഞാനും നീട്ടുന്നു.
@കാരപ്പുറം,
ഈ ബല്യ ലൈകിന് ഇമ്മിണി ബല്യ നന്ദി, പ്രിയ സുഹൃത്തെ...
@ആചാര്യന്,
താങ്കളുടെ ആശംസകള്ക്ക് നന്ദി, ഇമ്തി. സന്തോഷം.
@Faizal Kondotty,
many thanks for your kind words, Faizal.
Roshan PM,
നന്ദി റോഷന്.. വീണ്ടും വരുമല്ലോ?
sameer തിക്കൊടി,
വായിച്ചതിനും, കമെന്റ് എഴുതിയതിനും സന്തോഷം പ്രകടിപ്പിക്കുന്നു, സമീര് ഭായ്.
മുനീര് തൂതപ്പുഴയോരം,
നന്ദി മുനീര് ജി.
Burashin MM
പ്രാര്ത്ഥനകള്ക്ക് നന്ദി, Burashin .. ഒരുപാട് നന്ദി.
ഷാജു അത്താണിക്കല്
നന്ദി, ഷാജു. :)
Abhijith N അര്ജുനന് ,
:)... വീണ്ടും വരിക, അഭി.
Najeemudeen K.P
എല്ലാ സഹകരണങ്ങളും തീര്ച്ചയായും ഉണ്ടായിരിക്കും, നജീം.
വാക്പയറ്റ്
പ്രാര്ത്ഥനകള്ക്ക് നന്ദി, നാസര് ജി.
മലയാളി ,
നന്ദി പ്രിയ മലയാളി സര്.
Noushad വടക്കേല്
പ്രാര്ത്ഥനകള്ക്ക് നന്ദി നൌഷാദ് ജി. ഒപ്പം, ഈ ബ്ലോഗ് തുടങ്ങുവാനുള്ള മുഴുവന് സാങ്കേതിക സഹായങ്ങളും ചെയ്തു തന്നതിന് പ്രാര്ഥനയില് ചാലിച്ച കൃതജ്ഞത രേഖപ്പെടുത്തട്ടെ.
ബെഞ്ചാലി,
ReplyDelete:) നന്ദി ബെഞ്ചാലി സര്.
Arif Zain ,
പ്രിയ ആരിഫ് സര്,
നല്ലവാക്കുകള്ക്ക് നന്ദി. താങ്കള് പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഞാനും അതാലോചിച്ചത്, "അപ്പോഴത്തെ ആ തത്രപ്പാടില്, കുട്ടി ഒരു വണ്ടീം വലീം ആകുമെന്ന് കരുതി ഒഴിവാക്കിയിരുന്നെങ്കില് ജീവിത കാലം മുഴുക്കെ നിങ്ങളെ അത് വെട്ടയാടുമായിരുന്നു. "
വീണ്ടും വരിക സര്ജി.
vettathan ,
സന്തോഷം, നന്ദി.
ശ്രീജിത് കൊണ്ടോട്ടി ,
ഇവിടെ വന്നതിനും, അഭിപ്രായം രേഖപ്പെടുത്തിയതിനും സന്തോഷം പ്രിയ ശ്രീ.
juvairiya salam ,
നന്ദി..., സന്തോഷം
perincheeri
നന്ദി perincheeri . വീണ്ടും വരിക.
HIFSUL
ആശംസകള്ക്ക് നന്ദി, പ്രിയ സുഹൃത്തെ.
Muneer
നന്ദി മുനീര് ജി. വീണ്ടും വരുമല്ലോ?
സുമേഷ് വാസു
വീണ്ടും വരിക, സുമേഷ് ജി.
ഫാരി സുല്ത്താന
നന്ദി ഫാരി സുല്ത്താന.
നൗഷാദ് കൂട്ടിലങ്ങാടി
ഇവിടെ വന്നതില് വളരെ സന്തോഷം നൌഷാദ് ഭായി.
മുഹമ്മദ് ഷാജി
താങ്കളുടെ നല്ലവാക്കുകള്ക്ക് നന്ദി സുഹൃത്തെ.
Basheer Vallikkunnu
താങ്കള് ഇവിടെ വന്നതിലും, അടയാളപ്പെടുത്തിയതിലുമുള്ള സന്തോഷം ഏറെയാണ് ബഷീര് മാഷ്. താങ്കള് എപ്പോഴും നല്കാറുള്ള പ്രോത്സാഹനം ഈ ബ്ലോഗെഴുത്തിന്റെ പ്രധാന കാരണങ്ങളില് ഒന്നാണ്. സന്തോഷം, നന്ദി.
ജോസെലെറ്റ് എം ജോസഫ്
നന്ദി, പ്രിയ ജോസെലെറ്റ്.
മലര്വാടി ആര്ട്ട്സ് ക്ലബ്ബ്
വന്നതില് സന്തോഷം, മലര്വാടി.
ഹൃദയസ്പര്ശിയായ പോസ്റ്റ്..
ReplyDelete@ Yousuf ,
ReplyDeleteവന്നതിനും, വായിച്ചതിനും, ഇഷ്ടപ്പെട്ടു എന്നറിഞ്ഞതിലും സന്തോഷം, സുഹൃത്തെ.
@ വേണുഗോപാല് ,
നന്ദി, വേണുവേട്ടന് - വായനക്കും, ആശംസകള്ക്കും.
@ Abdhul Vahab
സന്തോഷം, വഹാബ്ജി.
@ അഷ്റഫ് സല്വ
അതെ, അശ്രഫ്ക, സുരക്ഷിത ബോധം സൃഷ്ടിക്കുന്ന ദിവ്യമായൊരു സുഖമുണ്ടല്ലോ, അത്, വിവരണാതീതമായൊരു വികാരമാണ്. ഹൃദയത്തിന്റെ ഭാഷക്കല്ലാതെ, ഭൌതികമായ ഏതെങ്കിലും ഒരു ഭാഷയ്ക്ക് അത് വിശദീകരിക്കുവാന് കഴിയുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. നന്ദി, അഷ്റഫ്ക്ക.
@ നരിക്കുന്നൻ ,
അതെ, നരിക്കുന്നൻ , കുട്ടികളുടെ കണ്ണുകളില് നിന്നും നമുക്ക് പലതും വായിച്ചെടുക്കുവാനാകും. നന്ദി, വീണ്ടും വരിക.
@ അസീസ്ഷറഫ്,പൊന്നാനി ,
നന്ദി, അസീസ് ഭായി.
@ Abdul
വിശുദ്ധഗേഹത്തിന്റെ ചാരത്തുനിന്നും ലഭിക്കുന്ന അസംഖ്യം അനുഭൂതികളില് പുന:സമാഗമത്തിന്റെ നിസ്തുലമായ സന്തോഷവും ഉള്പ്പെടുമല്ലേ? ഇവിടെ വന്നതിലും, കമന്റ് ചെയ്തതിലും ഏറെ സന്തോഷം, കബീര്ക്ക.
@ Unknown ,
നന്ദി, കൂട്ടുകാരാ...:)
@MT Manaf ,
ReplyDeleteപ്രിയ മനാഫ് മാഷ്,
താങ്കളെ ആദ്യമായി നേരില് കണ്ടത്, വിശുദ്ധ മക്കയിലെ, ഹറം മസ്ജിദിലെ അന്നദവ കവാടത്തില് വെച്ചായിരുന്നു എന്ന വസ്തുത, ഒരുമാത്ര വെറുതെ ഓര്ത്തുപോയി.
നന്ദി പ്രിയപ്പെട്ട മാഷേ...
@ ആര്ബി
സന്തോഷം, റിയാസ് ബാബു. നല്ല വാക്കുകള്ക്ക് നന്ദി.
@ ഉസ്മാന് ഇരിങ്ങാട്ടിരി ,
പുണ്യമുള്ള ആശംസകള്ക്ക് നന്ദി മാഷേ.
@ ബഷീര് കെ പി
നന്ദി, ബഷീര് സാബ്.
@ അക്ബര്
എന്നും നല്കിവന്ന പ്രോത്സാഹനത്തിനും, എഴുതണം എന്ന സ്നേഹപൂര്വമുള്ള നിര്ബന്ധങ്ങള്ക്കും ഒരുപാട് നന്ദി, അക്ബര്ക്ക. നല്ല വാക്കുകള്ക്ക് നന്ദി.
@ മിര്ഷാദ്
ഒരു ബ്ലോഗ് തുടങ്ങണം എന്ന് എന്നോട് ഏറ്റവും ഒടുവില് നിര്ബന്ധിച്ച പ്രിയ സുഹൃത്തെ, താങ്കള്ക്കെന്റെ നന്ദി. താങ്കളോടുള്ള ഒരു വാഗ്ദാനം സമയത്തുതന്നെ പാലിക്കാനായതില് സന്തോഷം.
@ Velliyarintey Theerangalil
സന്തോഷം, നന്ദി. :)
@ abu_abdulbasith(Mohd kakkodi)
നന്ദി, abu_abdulbasith . :)
ഒന്നും എഴുതാന് കിട്ടുന്നില്ലലോ മാഷേ ! രണ്ടു മൂന്ന് ദിവസമായി ശ്രമിക്കുന്നു ....
ReplyDeleteഒന്നും പറയാതിരിക്കാനും വയ്യ....ഒന്ന് മാത്രം പറയാം , ഈ ബ്ലോഗില് ഒരു പോസ്റ്റ് വന്നു കാണാന് ഏറ്റവും കൂടുതല് ആഗ്രഹിച്ചത് ഒരു പക്ഷെ ഞാനായിരിക്കും. ഇനി താങ്കളുടെ വരികള്ക്ക് അച്ചടിമഷി പുരളാന് കാത്തിരിക്കാം ... :-)
@ ziyad ,
ReplyDeleteഓരോ യാത്രയും ഓരോ അനുഭവമായിരുന്നു.ജീവിതയാത്രക്കിടയില് കണ്ടുമുട്ടുന്ന ചിലമുഖങ്ങള് മനസ്സില് കയറിയിരിക്കുക എന്നത് ദൈവികമായൊരു സമ്മാനമായി കരുതുന്നു. താങ്കളുടെ സൗദി വാസക്കാലം സൌഹൃദത്തിനു വ്യത്യസ്തമായ മാനം തീര്ത്ത, നല്ല ഓര്മകളുടെ സംസം തീര്ത്ത മനോഹരമായ ദിനങ്ങളാണെനിക്ക്. ധന്യമായ ആ ഇന്നലെകള് തന്നെയാണ് പ്രവാസജീവിതത്തിലെ ഇന്നില് നിന്ന് തിരിഞ്ഞുനോക്കുമ്പോള് തിളങ്ങി നില്ക്കുന്നത്.
നമ്മുടെ ഓരോ യാത്രയും വ്യത്യസ്തമായ അനുഭവങ്ങള് സമ്മാനിച്ചവയാണ്. നമ്മുടെ ആദ്യത്തെ മരുഭൂ യാത്രയെക്കുറിച്ച് താങ്കള് വര്ത്തമാനം ആഴചപ്പതിപ്പില് എഴുതിയ സുദീര്ഘമായ യാത്രാവിവരണം എഴുത്തിന്റെ മികച്ച മാതൃകയായി എന്റെ ഓര്മയില് കിടപ്പുണ്ട്.
നന്ദി, പ്രിയ സുഹൃത്തെ... നന്ദി.
@ mujeebedavanna
പ്രിയ മുജീബ് സാബ്,
കഴിഞ്ഞ ഹജില് പങ്കെടുത്ത താങ്കള് എഴുതിയ ഹൃദ്യമായ ഹജ്ജനുഭവം ഓര്മവരുന്നു. പത്രപ്രവര്ത്തകനും, ഇന്ത്യയില് തന്നെ ഏറ്റവും പ്രചാരമുള്ള വാരികയിലെ കോളമിസ്റ്റ് കൂടിയായ താങ്കള് ഇവിടെ വന്നതിലും, അഭിപ്രായം എഴുതിയതിലും ഏറെ സന്തോഷം. നന്ദി, മുജീബ് സാബ്.
@ നിസാര് വാഴക്കാട് ,
നന്ദി, പ്രിയ സുഹൃത്തെ.
@ shanu ,
മറ്റുള്ളവരുടെ അനുഭവങ്ങള് നമ്മുടേത് കൂടിയാകുന്ന ഇത്തരം 'സമഭാവന'കള് തീര്ഥാടന ഭൂമിയുടെ സംഭാവനയാണ്. അല്ലെ, ഷാനു. നന്ദി, സുഹൃത്തെ. വീണ്ടും വരിക.
@ മന്സൂര് ചെറുവാടി,
ആത്മമിത്രമേ, നല്ലവാക്കുകള്ക്ക്, എന്നും നല്കിയ പ്രോത്സാഹനങ്ങള്ക്ക്, പൈതൃകമായി താങ്കള്ക്ക് ലഭിച്ച തെളിഞ്ഞ മനസ്സിന് നന്ദി മാത്രമേ പറയുന്നുള്ളൂ; പറയാനുള്ളൂ...
@ Naseef U Areacode ,
നന്ദി, നസീഫ്.
@ സുഫ്യാന് ,
നന്ദി, സുഫ്യാന്.
@ Pradeep Kumar ,
ReplyDeleteനന്ദി, പ്രിയ പ്രദീപ് മാഷ്... ബ്ലോഗ് എഴുതണം എന്ന സ്നേഹപൂര്വമുള്ള താങ്കളുടെ നിര്ബന്ധം നന്ദിപൂര്വ്വം ഓര്ക്കുന്നു.
@ Anonymous ,
thank you, Manu.
@ Prinsad
നന്ദി പ്രിന്സി, എപ്പോഴും നല്കാറുള്ള പ്രോത്സാഹനത്തിനു; സ്നേഹപൂര്വമുള്ള നിര്ബന്ധങ്ങള്ക്കു...
@ റഫീഖ് പന്നിയങ്കര ,
നന്ദി, റഫീഖ് സാബ്..
@ രമേശ് അരൂര്
നല്ലവാക്കുകള്ക്കും, ആശംസകള്ക്കും ഒരുപാട് നന്ദി, പ്രിയ രമേശേട്ടന്.
@ ഐക്കരപ്പടിയന് ,
പ്രിയപ്പെട്ട സലിം സാബ്,
മാതൃസ്നേഹത്തിന് പകരംവെക്കുവാന് എന്തുണ്ട്, ഈ ലോകങ്ങളില്? നന്ദി സലിം ജി, ഈ വരവിനും, വാക്കുകള്ക്കും.
@ മുജീബ് റഹ്മാന് ചെങ്ങര,
ശുക്റന് പ്രിയ മുജീബ്...
@ Noushad Koodaranhi ,
പ്രിയ നൌഷാദ്ജി,
നല്ലവാക്കുകള്ക്ക്, ആശംസകള്ക്ക് നന്ദി- ഒരുപാട്.
@ jameela ,
പ്രാര്ത്ഥനകള്ക്ക്, നല്ലവാക്കുകള്ക്ക് ഒരുപാട് നന്ദി.
@ Anonymous ,
:)
@ kaattu kurinji ,
വന്നു, വായിച്ചു, നല്ല വാക്കുകള് പറഞ്ഞതിന് ഒരായിരം നന്ദി, Regina ജി.
@ അബ്ദുൽ ജബ്ബാർ വട്ടപ്പൊയിൽ ,
തേനൂറുന്ന ആശംസകള്ക്ക് നന്ദി, പ്രിയ A.J.
@ ഉമ്മു അമ്മാര് ,
പ്രിയ ഉമ്മു അമ്മാര്,
ഇവിടെ വന്നതിലും, വായിച്ചതിലും, അഭിപ്രായം എഴുതിയതിലും ഏറെ സന്തോഷം. നന്ദി.
ഫസ്റ്റ് ഇമ്പ്രഷൻ ഈസ് ബെസ്റ്റ് ഇമ്പ്രെഷൻ എന്ന് പറയുന്നത് ഈ എഴുതിയതിനെയൊക്കെയാണു കേട്ടൊ നൌഷാദ്
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteപ്രിയ നൗഷാദ്....കിടിലന്... ബ്ലോഗു തുടങ്ങിയെന്ന് വിളിച്ചറിയിച്ചപ്പോള് മോശമാവില്ലെന്നറിയാമായിരുന്നെങ്കിലും ഇത്രയും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല... ഇതിലും നന്നായി എഴുതാനറിയാമെന്നറിയാമെങ്കിലും!...തുടരുക... മടി മുടക്കാതിരിക്കട്ടെ തുടരെഴുത്ത്..
ReplyDeleteകുട്ടികളോടുള്ള വാത്സല്യവും മാതാവിനോടുള്ള സ്നേഹവും നൗഷാദിന്റെ ദൗര്ബല്യങ്ങളാണ്. അതിനാല് എഴുത്തില് അവ കടന്നു വരിക സ്വാഭാവികം!...
"പെട്ടെന്ന് എന്റെ കൈ ആരോ മുറുകെപിടിച്ചു. തിരിഞ്ഞുനോക്കിയപ്പോള് ഒരു കൊച്ചുബാലന്. അഞ്ചെട്ട് വയസ്സ് പ്രായം തോന്നിക്കും. പേടിച്ചരണ്ട മുഖം; ചുവന്നു കലങ്ങിയ കണ്ണുകള്. ഒലിച്ചിറങ്ങിയ കണ്ണുനീര് അവന്റെ മുഖത്ത് ചാലുകള് തീര്ത്തിട്ടുണ്ട്. കുട്ടി ഏതുനാട്ടുകാരനാണെന്നറിയാതെ, ഏതു ഭാഷയില് അവനോടു സംസാരിക്കുമെന്ന് ഒരുമാത്ര ശങ്കിച്ചു നില്ക്കവേ, അവന് ചോദിച്ചു: "അങ്കിള്, എന്റെ ഉമ്മയെ കണ്ടുവോ; എന്റെ ഉപ്പയെ കണ്ടുവോ?" പൊട്ടാന് പോകുന്ന അണക്കെട്ടുപോലെയാണ് അവന്റെ മുഖം, പൊട്ടിക്കരച്ചിലിന്റെ അതിര്ത്തിരേഖയിലാണ് അവനുള്ളത്."
"അതിനിടയില്, പാതിമാത്രം തുറക്കുവാന് പറ്റിയ വാതിലിനിടയിലൂടെ ഊര്ന്നിറങ്ങുവാന് നടത്തിയ ശ്രമം പരാജയപ്പെട്ട ഒരുസ്ത്രീ തന്റെ കൈയിലുള്ള കുട്ടിയെ പുറത്തുള്ള സിയാദിന്റെ കൈകളിലേക്ക് എറിഞ്ഞുകൊടുത്തു. സ്വന്തം ജീവന്പോലും വിസ്മൃതിയിലാഴ്ത്തി, തന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ സുരക്ഷിതത്വം മാത്രം സ്മൃതിയിലെടുത്ത ആ മാതൃത്വത്തിന്റെ സമാനതകളില്ലാത്ത ത്യാഗമനസ്ഥിതിയും, സീമകളില്ലാത്ത കാരുണ്യവും വിശദീകരിക്കപ്പെട്ടപ്പോള് സജലമായി, കണ്ണുകള്. ഒരു നിശ്വാസത്തോടെ കണ്ണുകള് തുടച്ചു; പ്രാര്ഥനകളോടെ കണ്ണുകള് അടച്ചു...."
നൗഷാദ് .. വെറുതെ വായിച്ചുവിടാന് കഴിഞ്ഞില്ല.. ആടുജീവിതത്തിനുശേഷം ആര്ദ്രനയനങ്ങളാല് വായിച്ചത് ഇതു മാത്രം..
ആശംസിക്കുന്നില്ല... പകരം പ്രാര്ഥിക്കാം..പേന കൊണ്ടെഴുതാന് പഠിപ്പിച്ച റബ്ബിനോട്..
@ മണ്ടൂസന്,
ReplyDeleteപ്രാര്ത്ഥനകള്ക്കും, ആശംസകള്ക്കും നന്ദി സുഹൃത്തെ.
@ മലയാളി,
താങ്കളുടെ സ്നേഹത്തിനും, പ്രോത്സാഹനങ്ങള്ക്കും തിരിച്ചുനല്കുവാന് പ്രാര്ഥനകള് മാത്രം, ആത്മമിത്രമേ.
@ S A R Ittoly ,
നന്ദി, SAR , വീണ്ടും വരിക.
@ ashkar ali ,
സന്തോഷം അഷ്കര്, നന്ദി.
@ nazar madani ,
വന്നതിനും, കമന്റിയതിനും നന്ദി, പ്രിയ മദനി സര്. വീണ്ടും വരിക.
@ സിയാഫ് ,
പ്രിയ സുഹൃത്തെ, താങ്കള് എന്നും നല്കിയ സ്നേഹത്തിനു നന്ദി. 'ഇരിപ്പിട'ത്തില് ഈ പോസ്റ്റിനെ വിലയിരുത്തിയതില് ഏറെ സന്തോഷം. ശുക് രിയ...
@ Ismail Chemmad ,
അതെ, ഇസ്മായില് ജി, സംസം പോലെ ഉറവവറ്റാത്ത മാതൃസ്നേഹത്തിന്റെ ഉദാത്ത മാതൃകകളെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ നോക്കിയപ്പോഴാണ് ഈ കുറിപ്പ് പിറന്നത്. നന്ദി, പ്രിയ സുഹൃത്തെ.
@ Rasheeb Karadan ,
Thank You, Rasheeb.
@ എര്ട്ടിഗ,
നന്ദി എര്ട്ടിഗ
@ machu ,
thanks ...
@ജിജോസ്,
ഹൃദ്യമായ നന്ദി, ജിജോസ്
@ റിയാസ് കൊടുങ്ങല്ലൂര്
സന്തോഷം, റിയാസു...
@ RajBind ,
നല്ല വാക്കുകള്ക്ക് നന്ദി, സന്തോഷം.
@ Nena Sidheek ,
വന്നതിലും, വായിച്ചു ഇഷ്ടമായി എന്നറിഞ്ഞതിലും സന്തോഷം...
@ Riyas
നന്ദി റിയാസ്...:)
@ കിനാലൂര് ,
കിനാലൂര് സര്,
താങ്കള് ഇവിടെ വന്നതിലും, കമെന്റ് എഴുതിയതിലും ഉള്ള സന്തോഷം ഒത്തിരിയാണ്. വിദേശ യാത്രക്കിടയിലും, ഔദ്യോഗിക തിരക്കുകള്ക്കിടയിലും ഇതിനു സമയം കണ്ടെത്തിയതില് ഒരായിരം നന്ദി.
@ ശ്രദ്ധേയന് | shradheyan
നന്ദി, സര്. സമകാലിക വിഷയങ്ങളില് ശ്രദ്ധേയമായ ഇടപെടലുകള് നടത്തുന്ന താങ്കള് ഇവിടെ വന്നതിലും, കമന്റു ചെയ്തതിലും ഉള്ള സന്തോഷം പ്രകടിപ്പിക്കട്ടെ.
@ shamzi ,
പ്രിയപ്പെട്ട ചങ്ങാതി...വന്നതില് സന്തോഷം, കമെന്റ് വായിച്ചതില് അതിലേറെ ആഹ്ലാദം. ഇഷ്ടപ്പെട്ടു എന്നറിഞ്ഞതിലുള്ള ആനന്ദം മറച്ചുവെക്കുന്നില്ല. വീണ്ടും വരിക.
@ നാമൂസ് ,
ReplyDeleteപ്രിയ 'നാമൂസ്',
ഗൂഗിളിന്റെ സൌജന്യ സേവനം മുതലെടുത്ത്, മണിക്കൂറുകളോളം താങ്കളുമായി സംസാരിച്ചത്, ഒട്ടും മടുപ്പ് വരാതെ സംവദിക്കുവാനായത്, നിലപാടുകള് വിരുദ്ധമാകുമ്പോഴും വിരോധമൊന്നുമില്ലാതെ വര്ത്തമാനം പറയുവാനായത് താങ്കള് വളര്ന്നുവന്ന സാഹചര്യങ്ങളിലൂടെ നേടിയെടുത്ത പക്വതയില്കൂടിയാണെന്ന് ഞാന് നേരത്തെ മനസ്സിലാക്കിയതാണ്. വായിച്ച പുസ്തകങ്ങളില് നിന്നും താങ്കള് ഉദ്ധരണികള് എമ്പാടും ഉദ്ധരിക്കുമ്പോള് വായനക്കാരനായ ഒരു സുഹൃത്ത്കൂടി എനിക്ക് ഉണ്ടായതില് അഭിമാനം കൊള്ളുകയായിരുന്നു. നന്ദി പ്രിയ സുഹൃത്തെ...
@ rasheed chennara ,
ഇവിടെ വന്നതിലും, ഇഷ്ടപ്പെട്ടു എന്നറിഞ്ഞതിലും ഏറെ സന്തോഷം, പ്രിയ റഷീദ്ക്ക. നന്ദി.
@ പടന്നക്കാരൻ ഷബീർ
വന്നതില് വളരെ സന്തോഷം, ഷബീര്... പരിചയപ്പെടണം നമുക്ക്... :)
kuriyodan ,
Allah ubarik Feek..
@ പട്ടേപ്പാടം റാംജി ,
നന്ദി രാംജി ചേട്ടന്..
@ Ubaid Bin Ashraf ,
വന്നതിലും, വായിച്ചതിലും ഒത്തിരി സന്തോഷം...
@ aachi ,
വീണ്ടും വരിക, aachi . നന്ദി.
@ Mohiyudheen MP ,
ഇവിടെയെത്തിയതില് ഏറെ സന്തോഷം, സുഹൃത്തെ. താങ്കളുടെ ഒരു കഥ മലയാളം ന്യൂസില് വായിച്ചിരുന്നു. നന്ദി; ആശംസകള്...
@ ishaqh ഇസ്ഹാക,
നന്ദി, ഇസ്ഹാഖ് സാബ്. വീണ്ടും വരിക.
@ Salam ,
പ്രിയ സലാം ജി. ബ്ലോഗ് എഴുത്തിനു എന്നും നിര്ബന്ധിക്കാറുള്ള, മാസങ്ങള്ക്കുമുന്പ് ഒരു ബ്ലോഗ് സ്പോട്ട് എനിക്ക് ഒരുക്കിത്തന്ന, സ്നേഹം നിര്ദ്ദേശങ്ങളായി, അഭിപ്രായങ്ങളായി നല്കാറുള്ള പ്രിയ സുഹൃത്തെ, നല്ല വാക്കുകള്ക്കു നന്ദി. സന്തോഷം.
@ ലംബന്,
നന്ദി ലംബന്. വീണ്ടും വരുമല്ലോ?
@ മലയാളി
:)
വൈകിപ്പോയി...വളരെ വളരെ വൈകി....
ReplyDeleteഞാന് തിരക്കുകൂട്ടാന് കഴിയാത്ത ഒരു ദുര്ബലനായിപ്പോയല്ലോ...!!
മനസ്സിലൊരു പ്രാര്ഥനയോടെയാവണമല്ലോ സല്കര്മ്മങ്ങള്ക്ക് സമാരംഭം കുറിക്കേണ്ടത്.
ഇവിടെ കര്മ്മം തന്നെ പ്രാര്ത്ഥനയാകുകയും കര്മ്മി നന്മയുടെയും കാരുണ്യത്തിന്ന്റെയും നിലാവൊളിയായി കര്മ്മത്തെ പ്രോദ്ദീപ്തമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു......
കമന്റു ബോക്സിലെ പരിമിതമായ പ്രതലങ്ങളില് തന്റെ മാന്തികവിരലുകള് കനലാക്കി നിലയും നിലപാടുകളും ആഴത്തില് രേഖപ്പെടുത്തുകവഴി ബ്ലോഗ്ഗിടങ്ങളില് മുമ്പേ സുശ്രുതനായ നൌഷാദ്ജിക്ക്
ബ്ലോഗ്ഗിന്റെ പ്രവിശാലമായ ജൈവനിലങ്ങളുടെ പ്രലോഭനങ്ങളെ അതിജീവിക്കാനായില്ല എന്നതില് അത്ഭുതമൊട്ടുമില്ല.....
അതിശയിപ്പിക്കുന്ന പരന്ന വായന, വിശേഷണങ്ങളില്ലാത്ത യാത്രകളുടെ യാത്രികന് ,കലര്പ്പുകള് ചേരാത്ത സത്യവിശ്വാസം , കാരുണ്യം ആദര്ശമാക്കിയ ജീവിതം...... എന്നാണ് ഞാന് പരിചയപ്പെട്ട നൌഷാദ്ജിക്ക് നല്കാവുന്ന ഡിഫ്നീഷ്യന്...!
ഈ വിശദീകരണത്തിനു തര്ക്കങ്ങളില്ലാതെയാക്കുന്ന വരികളിലൂടെ നൌഷാദ്ജി നയവും മുഖവും വ്യക്തമാക്കിയിരിക്കുന്നു......
നൂറും കടന്നു മുന്നേറുന്ന, സ്ഥിതിവിവരക്കണക്കുകള് എന്നെ ഒട്ടും അതിശയിപ്പിക്കുന്നില്ല.....!!
എങ്കിലും ഇതൊരു തുടക്കം മാത്രമാണല്ലോ.....! അതിശയം ഇതൊരു ഐശ്വര്യപൂര്ണ്ണമായ തുടക്കം മാത്രമാണല്ലോ.....!!!
ആശംസകള്...
വരാന് ഒരുപാട് വൈകിപ്പോയി. ഒരാഴ്ച ബൂലോകത്ത് നിന്നുള്ള പൊറുതി മതിയാക്കി ഭൂലോകത്തേക്ക് ഒന്നിറങ്ങി.
ReplyDeleteവളരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു പോസ്റ്റ്. ആര്ദ്രമിഴികളാല് മാത്രം മുഴുമിപ്പിക്കാവുന്ന അവതരണം.
ഹൃദ്യമായ അവതരണം
ReplyDeleteസിക്സ്ത് സെന്സ് ചരിത്രമാകും......ദിവസങ്ങള്ക്കുള്ളില് നൂറില്പരം ലൈക്കുകള്......
ReplyDeleteഒരായിരം ആശംസകള്...
@ noufal ,
ReplyDeleteനന്ദി, നൌഫല്...
@ khaadu..
നന്ദി, സുഹൃത്തെ...
@ Malporakkaaran ,
പെരുത്ത് സന്തോഷം. ഞീം ബെരണേ... :)
@ മുല്ല ,
താങ്കള് ഇവിടെ വന്നതില് ഏറെ സന്തോഷം, മുല്ല. എഴുത്ത് ഇഷ്ടമായി എന്നറിഞ്ഞതിലും, പ്രാര്ത്ഥനകളില് ഉള്പ്പെടുത്തിയതിലും കൃതജ്ഞത. വീണ്ടും വരിക.
@ ചന്തു നായർ ,
ഒരു പാട് നന്ദി.
@ ANWAR SADATH KT ,
നന്ദി, പ്രിയ സുഹൃത്തെ... സന്തോഷം...
@ Muhammed Saleem ,
നന്ദി, സലിം.
@ Jefu Jailaf ,
നന്ദി, ജെഫു.
@ മെഹദ് മഖ്ബൂല്,
നന്ദി, സുഹൃത്തെ.
@ MRmails ,
നന്ദി, മുജീബ്ക. ചില പ്രോത്സാഹനങ്ങള്, സ്നേഹപൂര്വമുള്ള നിര്ബന്ധങ്ങള്, ആത്മാര്ഥമായ സ്നേഹപ്രകടനങ്ങള്... എല്ലാം നെഞ്ചോട് ചേര്ത്ത് ഓര്ക്കുന്നു; പ്രാര്ഥനകളോടെ.
നൗഷാദ്ക്കാ ആളുമാറി.....ഇത് ഒറിജിനല് എം.ആര് അല്ല...തനി 916 ഡ്യൂപ്ലിക്കേറ്റ് ആണ്....:P
Delete@ ഇരിപ്പിടം വാരിക,
ReplyDeleteആദ്യപോസ്റ്റിനു തന്നെ 'ഇരിപ്പിട'ത്തില് ഇരിപ്പിടം നല്കിയതിനു ഒരുപാട് നന്ദി. വിലയിരുത്തിയ പ്രിയപ്പെട്ട സിയാഫ്ജിക്ക് ധന്യവാദ്...
@ Muralee Mukundan ,
നന്ദി, മുരളിയേട്ടന്.
@ ശിഹാബ് അരീക്കോട് ,
തന്റെ ബോധ്യങ്ങള് മുഖംനോക്കാതെ, മുഖത്തുനോക്കിപ്പറയുന്ന എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ചങ്ങാതി, ഇതിഷ്ടപ്പെട്ടുവെന്നും, മിഴികള് നനയിപ്പിച്ചുവെന്നും പറയുമ്പോള് സന്തോഷം തോന്നുന്നു. എന്റെ പല വി'കൃതി'കളും ആദ്യം വായിച്ച പ്രിയ സുഹൃത്ത്, ഇതും ആദ്യം വായിച്ചിരുന്നുവെങ്കില് ഈ കമെന്റ് വരുമായിരുന്നില്ലല്ലോ എന്നോര്ക്കുമ്പോള് സന്തോഷം ഇരട്ടിയില് കൂടുന്നു. നന്ദി, ശിഹാബ് - വന്നതിനും, വിലയിരുത്തിയതിനും, പ്രാര്ഥിച്ചതിനും.
@ ashraf meleveetil ,
പ്രിയപ്പെട്ട അശ്രഫ്ജി,
'ഈ' ലോകത്തുനിന്നും ഒരുവരദാനം പോല് എനിക്കുലഭിച്ച പ്രിയങ്കരനായ സുഹൃത്താണ്, അങ്ങ്. ആകാശത്തിനുകീഴിലുള്ള എതുവിഷയത്തെക്കുറിച്ചും സംസാരിക്കുവാന് കഴിയുന്ന താങ്കളുടെ കാഴ്ചപ്പാടിലും, നിലപാടിലും പക്വതയുടെ 'മേലെവീട്ടില് സ്പര്ശം' കണ്ടും, കൊണ്ടും അറിഞ്ഞതുകൊണ്ടായിരുന്നു സൗഹൃദത്തിന്റെ വാതിലില് ഞാന് മുട്ടിയിരുന്നത്. ആരെന്നു ചോദിക്കാതെ തന്നെ ആ സുവര്ണ്ണ കവാടം താങ്കള് തുറന്നു തന്നതും ഓര്ക്കുന്നു - നന്ദിപൂര്വ്വം; അഭിമാനപൂര്വം!
ഇവിടെവന്നതില്, അതിശയിപ്പിക്കുന്ന വാക്കുകളുടെ പൂമാല തീര്ത്തതില് ഏറെ ആനന്ദം..., നന്ദി!
@ Rashid ,
നന്ദി റാഷിദ്.. വീണ്ടും വരിക.
@ റാണിപ്രിയ,
നന്ദി റാണിപ്രിയ
@ ഫാഇസ് ഇളയോടന് ,
പ്രിയ സുഹൃത്ത് ഫായിസ്,
നന്ദി..., വീണ്ടും വരിക.
ഞാന് ലൈക്കിയ ചില പ്രയോഗങ്ങള് എഴുതട്ടെ?
ReplyDelete{മക്കയിലേക്കുള്ള പാതയിലെ ഒരു വഴിയമ്പലത്തില് വണ്ടി നിറുത്തി}
{മുകളില് ശൂന്യമായ ആകാശം; താഴെ മരുഭൂമി}
{ഒരു പക്ഷിക്കൂട്ടം കഅബക്ക് മുകളിലൂടെ പടിഞ്ഞാറോട്ട് പറക്കുന്നുണ്ട്. }
{ക്ഷീണം 'വെല്ക്കം' ബോര്ഡു കാണിക്കുന്നുണ്ട്. }
Enjoyed reading it. ഉദ്വേഗത്തോടെയും പിന്നെ അനുഭൂതിയോടെയും വായിച്ചു..
കൂട്ടത്തില് മരുഭൂമിയില് കിടക്കുന്നതായും വഴിതെറ്റി വന്ന ബാലന്റെ അടുത്ത് ഇരിക്കുന്നതായും തോന്നി... ആ മാതൃഹൃദയങ്ങള് എത്ര പിടഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകുമല്ലേ?!
താങ്കള് തന്നെ എവിടെയോ പറഞ്ഞത് പോലെ, അവസാനം കഥാ പാത്രവും വായനക്കാരനും ഒന്നാകുന്നതുപോലുള്ള ഒരു ആഖ്യാനം!
ഇനിയുമെഴുതുക, ഈ സൌരഭ്യത്തോടെ തന്നെ.
പ്രിയപ്പെട്ട യഹിയ,
ReplyDeleteഇവിടെ വന്നതിനും, അഭിപ്രായങ്ങള് പറഞ്ഞതിനും ഏറെ നന്ദി. നല്ല വായനക്കാരനും, നിരൂപകനും, നിരീക്ഷകനും എന്ന നിലയില് എന്റെ പ്രിയ ചങ്ങാതിയുടെ വാക്കുകള് ഏറെ വിലമതിക്കുന്നു. നന്ദി, യഹിയ; സന്തോഷം.
ഫെയ്സ് ബുക്കില് വന്ന കമെന്റ്സ്:
ReplyDeleteപ്രശസ്ത എഴുത്തുകാരന് പി.ജെ.ജെ. ആന്റണി (http://www.facebook.com/#!/pjjantony) സര്:
"Interesting article. Transparent language, simple and crisp. You ahve succesfully narrated two incidents with a human touch. Though it is from a pilgrimage your narrative style made it highly readable even for non Muslims. Congratulations."
ഗുരുതുല്യം ഞാന് ആദരിക്കുന്ന എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട പ്രദീപ് സര്, (http://www.facebook.com/#!/pradeep.kumar.79274) (Dy. Controller (TBGRI) at Department of Science and Technology) പേഴ്സണല് മെസ്സേജില് പറഞ്ഞത്:
"വിശുദ്ധമായൊരു രചന. യാത്രയും, മാതൃത് ത്വവും, കരുണയും, ഏകാഗ്രമായ ഭക്തിയും സമ്മേളിക്കുന്നു ഈ കുറിപ്പില് . യഥാര്ത്ഥ ഭക്തി എന്താണെന്നു ആരെങ്കിലും നമ്മെ ഇതുപോലെ കാട്ടിതന്നുകൊണ്ടിരിക്കണം. ഇടയ്ക്കിടെ. ഒരു യാത്രയും കെട്ടുകാഴ്ച്ചയായി മാറരുത് എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്. കൂടുതല് യാത്രകള് നടത്തിയിട്ടുള്ള നൌഷാദിനോട് അത് പറയേണ്ട അര്ഹത എനിക്കുണ്ടോ എന്നാണ് സംശയം"
പ്രിയ സുഹൃത്തും, ബ്ലോഗറും, പ്രശസ്ത പണ്ഡിതന് സി.എന്. അഹ്മദ് മൌലവിയുടെ പൌത്രനുമായ Zubair Cn Edathanattukara പറഞ്ഞു:
ReplyDelete"നൌഷാദ്, ബ്ലോഗ് വായിച്ചു , മരുഭൂമിയില് ജീവിക്കുന്നത് കൊണ്ട് യാത്രയിലെ പ്രയാസങ്ങള് എല്ലാം എളുപ്പം ഉള്കൊള്ളാന് ആയി. എനിക്കേറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ടത് ഷാഹിദിനെ അവന്റെ മാതാപിതാക്കളെ ഏല്പ്പിക്കാന് താങ്കള് കാണിച്ച ആ വലിയ മനസ്സാണ്. അതവസാനിക്കുന്നത് വരെ ഒരു ആശങ്കയായിരുന്നു , ഷാഹിദിന്റെ ഉപ്പാനെ കിട്ടുമോ,ഇല്ലയോ എന്ന്. ഞാന് പറയുന്നു , നൌഷാദ് രണ്ടു ഉമ്ര ചെയ്ത പുണ്യം അല്ലാഹു നല്കും, ഒന്ന് ഒറിജിനല് ഉമ്രയ്ക്കും രണ്ടാമതെത് ഷാഹിദിനെ രക്ഷിച്ചതിന്നും. നന്ദി സോദരാ, ഒരുമ്മയുടെയും ഉപ്പയുടെയും മനസ്സിലെ അഗ്നി ശമിപ്പിച്ചതിന്ന്. മറ്റുള്ളവരുടെ കാര്യങ്ങളില് അസ്വസ്ഥ മാവുന്നൊരു മനസ്സ് എന്നും ഉണ്ടാവട്ടെ, അവിടെയാണ് ദൈവമുണ്ടാവുക. ബ്ലോഗിന് എല്ലാ ആശംസകളും. എന്നെങ്കിലും നേരില് കാണാം എന്ന് കരുതുന്നു" (ഫെയ്സ് ബുക്ക്)
Tajudheen PT സര് പറഞ്ഞത്:
"നൌഷാദ്, വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട്. ഹൃദയസ്പര്ശിയായി അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. ചെയ്തത് ഒരു സല്കര്മം തന്നെ. മകനെ തിരിച്ചു കിട്ടിയ അമ്മയുടെ വര്ണനാതീതമായ സന്തോഷം ഏതാനും വരികളിലൂടെ കോറിവെച്ചത് അതീവ ഹൃദ്യം. പ്രതേകിച്ചും കണ്ണീരിന്റെ സംസം തീര്ത്തു എന്ന പ്രയോഗം. ഈ ബ്ലോഗു മറ്റുള്ളവര്ക്ക് ഒരു പ്രചോദനം ആകട്ടെ" (ഫെയ്സ് ബുക്ക്)
Firos P T Pulikkal said:
"പ്രിയപ്പെട്ട നൗഷാദ് കുനിയില് .....സജീവമായ അഗ്നി പര്വതത്തെ കാണുന്നത് പോലെ താങ്കളുടെ അനസ്യൂതമായ ഭാഷാ പ്രവാഹത്തെ വിസ്മയകരമായ സന്തോഷത്തോടു കൂടിയാണ് വായിച്ചത് .....മികവിന്റെയും ഉദാത്തദയുടെയും അതി ശക്തമായ ഉദാഹരണമായിരുന്നു താങ്കളുടെ ആദ്യ ബ്ളോഗ് തന്നെ എന്നറിയിക്കുന്നതില് സന്തോഷമുണ്ട്...സൈബര് എഴുത്തില് സാധാരണ കണ്ടു വരുന്ന രീതി ശാസ്ത്രങ്ങള് മാറ്റി വച്ച് ആഖ്യാനത്തിന്റെ നവീന സമ്പ്രദായങ്ങള് ഇനിയും ഒരുപാടു ഉണ്ടാകട്ടെ എന്ന് ആശംസിക്കുന്നു.." (ഫെയ്സ് ബുക്ക്)
Nisam Nizam :
"hrdaya sparshiyaaya varikal ethrayum naal ithevide poozhthivechu? bhaavukangal"
Mohammed Ashraf "Good work"
Naser Mk (അല് ജസീറ ടി.വി., ഖത്തര്): "സ്നേഹത്തിന്റെ ,വാത്സല്യത്തിന്റെ ,ഭക്തിയുടെ വല്ലാത്തൊരു മൂഡില് അങ്ങനെ ഒഴുകിപ്പോയി....കണ്ണ് നിറഞ്ഞു ...മനസ്സും..! ഒന്നമര്ത്തിപ്പരയട്ടെ..., നിശ്ശബ്ധനായിരിക്കാന് താങ്കള്ക്കൊട്ടും അവകാശമില്ല...!"
എല്ലാവര്ക്കും ഹൃദയത്തിന്റെ അടിത്തട്ടില് നിന്നും, നന്ദി.
ഹൃദയസ്പര്ശിയായ നല്ല ഒരു യാത്രാവിവരണം...!!
ReplyDeleteനന്നായി എഴുതി ..!!
വളരെ നന്നായി , അനുഭവങ്ങള് ഇങ്ങിനെ പങ്കു വെക്കുന്നത് ഒരു കഴിവാണ് , ബാരകല്ലാഹ് . കണ്ണുകള് ഈരനനയിപ്പിച്ചു എന്ന് പറയാതെ വയ്യ.
ReplyDeleteഹബീബി മനപ്പൂര്വമല്ല, കമന്റ് നേരില് പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ. ഒറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് തന്നെ ചരിത്രം സൃഷ്ടിച്ച ബ്ലോഗ്.നിങ്ങളെ അടുത്ത കൂട്ടുകാരനായത്തില് ഞാന് അഭിമാനം കൊള്ളുന്നു അല്ല ' അഹങ്കാരം.' കൂടുതല് വായിക്കാനും എഴുതാനും സര്വശക്തന് എന്നും കരുത്തു നല്കട്ടെ. അമീന്
ReplyDeleteSorry, This is more.. So i don't have more time./. I will read later,,, and will comment good openion
ReplyDeletesuper
ReplyDeleteThat is a really good tip especially to those
ReplyDeletenew to the blogosphere. Brief but very accurate info… Many thanks for sharing this one.
A must read post!
Also visit my homepage :: californiafostercarenews.Blogspot.dk
That is a really good tip especially to those new to
ReplyDeletethe blogosphere. Brief but very accurate info… Many thanks for sharing this one.
A must read post!
Here is my web page: californiafostercarenews.Blogspot.dk
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteഗംബീരമായിട്ടുണ്ട്.നല്ലൊരു,യാത്രാവിവരണം,അതില്.ഒരുപാട്,ഗുണങ്ങള്.ഉമ്മയുടെ,സ്നേയ്ഹം,യാത്രയെ,കുറിച്ച്,നബി(സ)പറഞ്ഞകാര്യങ്ങള്,എല്ലാം താങ്കള്,ഇതില്കൂടി,വിവരിച്ചു,തന്നു....വായിക്കുമ്പോള്,ഈഞാനും,താങ്കളുടെ,കൂടെ,മൂന്നാമന്,ആയി,ഉള്ളത്,പോലെ,തോന്നി.....ആദ്യത്തില്,അള്ളാഹു,നിങ്ങളെ,എല്ലാവരെയും,ബസില്,നിന്നും,രക്ഷപ്പെടുത്തി...അവസാനത്തില്..അല്ലാഹുവിന്റെയ്,കാരുന്യതാല്,താങ്കള്ക്ക്,ഒരു,കുഞ്ഞിനേയും,രക്ഷപ്പെടുത്താന്,കഴിഞ്ഞു..ഒരു,കയറ്റവും,അതിനുള്ള,ഇറക്കവും,പോലെ,,,താങ്കളുടെ,ഈ,എഴുത്തും.അതുപോലെതന്നെ,ബാലന്സുണ്ട്...ഇനിയും,ഒരുപാട്,പ്രദീക്ഷിക്കുന്നു.....
ReplyDeleteകൂട്ടം തെറ്റി വന്ന ഒരു കുട്ടിയെ അവന്റെ മാതാ പിതാക്കളുടെ അടുത്തേക്ക് ഏല്പിച്ചു കൊടുത്തു എന്ന ഒരു വരിയില് ഒതുക്കാകാവുന്ന ഒരു വിഷയം ഇത്രയ്ക്കു സുന്ദരമായി, മനോഹരമായി മക്കയെയും, ഹാജര ബീവിയേയും മകന് ഇസ്മാഈലിനെയും സ്പര്ശിച്ചു കടന്നു പോയപ്പോള് കണ്ണുകള് നനഞ്ഞു. നല്ല ശൈലി. ഇപ്പോഴാണ് ഇത് വായിക്കാന് ഭാഗ്യം കിട്ടിയത്. ഇതോടു കൂടി നിന്നോ. ഏതായാലും അല്ലാഹു താങ്കളെ അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ. അനുഗ്രഹങ്ങള് മൂടി വെക്കാനുള്ളതല്ല എന്ന് കൂടി ഉണര്ത്തട്ടെ.
ReplyDeleteഎന്തായാലും ഫേസ് ബുക്കിലെ ലിങ്ക് വഴി ഈ ബ്ലോഗ് ആദ്യമായി കണ്ടു. തുറന്നു. ചാടിക്കേറി ടോക്കണെടുത്തു. മുപ്പതാമത്തെ അംഗമായി സീറ്റുകിട്ടി. ഇനി..വായന... ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചതെയുള്ളൂ... ഇൻശാഅല്ലാഹ്... വിസ്തരിച്ചൊരു വായന പിന്നീട്.
ReplyDeleteക്ഷമിക്കണം... നൂറ്റിമുപ്പതാമത്തെ എന്നെഴുതേണ്ടത് 'മുപ്പതാമത്തെ' എന്ന് തെറ്റിപ്പോയതാണ്.
DeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteവായിച്ചു. വിവരണം വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട്. പദങ്ങൾ,പ്രയോഗങ്ങൾ എല്ലാമെല്ലാം... ഒരായിരം ആശംസകൾ.
ReplyDeleteഎനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ട വരികൾ ഇതാണ്.
"മിനുട്ടുകള്ക്കകം കുട്ടിയുടെമാതാപിതാക്കള് ഓടിക്കിതച്ചെത്തി. മാതൃത്വത്തിന്റെ അതിരുകളില്ലാത്ത സ്നേഹവായ്പ് സ്ഥല-കാല ബോധത്തിന്റെ അതിര്ത്തിരേഖകള് ഭേദിച്ചു. ആ ഉമ്മ കുട്ടിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് പൊട്ടി, പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. ബാലനിഷ്കളങ്കതയുടെ വികാരപ്രകടനം നിശബ്ദമായൊരു തേങ്ങലിലേക്ക് തീര്ഥാടനം ചെയ്തു. ആ ഉമ്മയും, മോനും കണ്ണുനീരിന്റെ സംസംതീര്ത്ഥം തീര്ത്തു."
അവിടെ ഒക്കെ പോയി വന്ന ഒരു സുഖം ഉണ്ട്....
ReplyDeleteപുതിയ പോസ്റ്റ് കണ്ടാണു ഈ ബ്ലോഗില് കയറിയത്, അത് വായിക്കുന്നതിനു മുന്പെ ഇതു വായിച്ചു, സൂപ്പര്
ReplyDeleteഇനി പുതിയ പോസ്റ്റ് വായിക്കെട്ടെ
This comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDeleteചിന്തേരിട്ട് മിനുക്കിയ അക്ഷരശിൽപ്പങ്ങളിലൂട ആവിഷ്കൃതമായ ഈ തീർത്ഥയാത്രാകുറിപ്പ് ഇത്രനാൾ എന്റെ കാഴ്ച്ചവട്ടത്ത്നിന്ന് വഴുതിമാറി നിന്നതെങ്ങനെയെന്നറിയില്ല...
ReplyDeleteFB - യിൽ കണ്ട ഉദ്ധരണിയിലാകൃഷ്ടനായി ലിങ്കിലൂടെ സഞ്ചരിച്ച് കുറിപ്പിന്റെ പൂർണ്ണരൂപമാസ്വദിച്ചപ്പോൾ അനുഭവിച്ചത് ഒന്നിലധികം സുകൃതങ്ങളായിരുന്നു.
വായന അനുഭവവും അനുഭൂതിയും ഹൃദയശുദ്ധിയുടെ ഉപാധിയുമാകുന്നത് ഇത്തരം കുറിപ്പുകൾ പിറക്കുമ്പോഴാണ്, എഴുത്ത് കാരനും വായനക്കാരനും ഇങ്ങനെ ഹൃദയാലിംഗനത്തിന് അധീനരാകുമ്പോഴാണ് ....